بنام خدا

فراز هفتم از دعای ۵ _ دعا برای خود و دوستان

راه یافتگان با نور هدایت و رستگاری تو ره می یابند پس بر محمد و آل او درود فرست و ما را راهنمایی کن.
ما را بسوی خود راهنمایی کن و از رحمت خود دور مگردان زیرا هرکه را تو نگهداری ، سالم می ماند وهر که                     را هدایت کنی دانا می شود و هرکه را بسوی خود نزدیک گردانی ، سود می برد.

شرح :

با توجه خطرات پنهان و آشکاری که در مسیر هدایت انسان وجود دارد تشخیص و درک راه سعادت از مشکل ترین و ضروری ترین امور انسان است که باید مورد توجه قرار گیرد.
این امر عظیم جز به راهنمایی برگزیدگان الهی امکان پذیر نبوده به همین دلیل امام سجاد (ع) در فرازهای مختلف دعا ، با درود فرستادن بر محمد و آل او این نکته مهم را  متذکر می گردند.

مواردی که در این فراز از دعا ، مورد نظر امام سجاد قرار گرفته اند ، عبارتند از :
الف) امر هدایت به دست خداست و بنده بایستی آن را متواضعانه از خداوند درخواست نماید.

ب) هدایت از جانب خداوند رحمت محسوب شده که زمینه ساز سعادت دنیا و آخرت است زیرا شخص مشمول رحمت :
۱-در هر مرحله از زندگی مصالح خویش را درک نموده می داند چگونه عمل نماید.
۲-در هر مرحله از پیشرفت  خطرات و آفات را شناخته  می آموزد که برای حفظ دستآوردهای خویش ، از چه مواردی پرهیز نماید.
۳-فرصت های زندگی را شناخته ، با به کار گرفتن عوامل مربوطه ، به نحو احسن از آنها بهره برداری می نماید.

به همین دلیل معصومین(ع) ، قبل از مطرح نمودن هر دعایی  ابتدا از پروردگار خویش  درخواست رحمت می فرمایند .
ضمنا بایستی توجه داشته باشیم از اآنجا که گناه عامل محرومیت از رحمت خداوند می شود ، باید برای درک رحمت الهی ابتدا از درگاه پروردگار               طلب مغفرت نمود.

موفق باشید. پورهادی