نهج البلاغه-خطبه ۲۱۶
دوشنبه 20 اردیبهشت 1400
بازدید: 1227
بنام خدا
نعمت خدا بر کسی بسیار نگردد جز آنکه حقوق الهی بر او فراوان باشد
نهج البلاغه-خطبه ۲۱۶
شرح:
هر نعمت ،موجودی و هر وجودی مخلوقی است در عالم که علل معده ایست در جهت ایجاد مجموعه ای بزرگتر ، برای هدفی خلق شده و کمال خود را در آن هدف دنبال میکند که این هدف را در مسیر تکوینی خود طی مینماید.
عدم استفاده صحیح از نعمت ها ،آنها را از این مسیر منحرف نموه که اتلاف نعمت و حقی بر استفاده کننده ایجاد مینماید.
بنابراین قبل از درخواست و استفاده از هر نعمت باید نسبت به جایگاه و کاربرد صحیح آن شناخت پیدا کرد.
موفق باشید. پورهادی.