بنام خدا

آنچه عطا می کنی،با خوشروئی عطا کن و خودداری از کمک را با مهربانی و عذر خواهی همراه ساز.

نهج البلاغه-نامه ۵۳(خطاب به مالک اشتر)

شرح :

این دستور امام دارای دو قسمت است و صحیح انجام گرفتن هر قسمت دارای تاثیرات خاص خود خواهد بود.
الف) با خوشرویی عطاکردن
این عمل با چند هدف صورت می گرد:
۱- کمک به افراد ضعیف جامعه و جلوگیری از ایجاد فقر و تاثیرات مخرب آن که خوشرویی باعث حفظ شان و پذیرفته شدن عطا ، هم از طرف بنده و هم از جانب خداوند خواهد شد.

۲- ایجاد روابط دوستی برای مشارکت های اجتماعی ، و خوشرویی در این مرحله ، به تحکیم روابط کمک میکند.
۳- بعنوان جایزه در تبلیغ امورات مفید،فرهنگ سازی ،تشویق افراد فعال در خدمات اجتماعی--که خوشرویی در عطا ، لازمه پذیرایی از ایشان می باشد.

ب) خودداری از کمک را ، با مهربانی و عذرخواهی همراه کردن.
منابع تامین کننده نیاز های اجتماع ، با درخواست های زیادی مواجه شده که بعلت محدودیت امکانات ، پذیرفتن همه آنها مقدور نیست لذا بایستی با اولویت بندی به آنها رسیدگی نمایند.
برای رعایت حقوق مراجعین ، لازم به ارائه دلائل و مستندات جهت ایجاد صبر و آرامش ، تا رسیدن نوبت رسیدگی می باشد ، در حالیکه هرکسی از دید خودش در حال اضطرار بوده و برای دریافت کمک اصرار دارد.
لذا ، با عذر خواهی از عدم امکان برآوردن این نیازها ، همراه با مهربانی :
۱- دلهای متقاضیان را نرم شده ، پذریرفته عذر و دلائل را آسان می سازد.
۲ - از ایجاد تنش های اجتماعی و سوئ استفاده دشمنان جلوگیری می شود.
۳ - صبر لازم برای تحمل زمان انتظار را ، ایجاد می نماید.

موفق باشید. پورهادی