بنام خدا

فراز سوم از دعای ۲۶- دعا برای همسایگان و دوستان

بار خدایا ، مرا بر آن دار که بدکردارشان را به نیکی پاداش دهم و از ستمکارشان به عفو و بخشش در گذرم
و به همه ی ایشان ، خوش گمان باشم.

شرح :

امام سجاد(ع) در این فراز از دعا ، رفتار مومن در برخورد با همسایه و دوستان را در سه بخش ، برای حضور موثر و دراز مدت در اجتماع               برنامه ریزی می فرمایند :

الف) بدکردار را به نیکی پاسخ دادن که همان احسان باشد ، راز موفقیت است ، زیرا :

۱- رفتار متقابل ، منجر به درگیری و اختلافات قومی و فرقه ای شده ، نتیجه ای غیر از پیروزی دشمنان اسلام را به دنبال نخواهد داشت.
۲-احسان کردن ذهنیتی مثبت برای طرف مقابل ایجاد نموده که زمینه پذیرش معارف نجات بخش اسلام و فقه شیعه خواهد بود.
۳- باعث امنیت و عزت شیعیان ، حتی در اجتماعات مخالف است.

ب) روا داشتن عفو و بخشش  مزایای ذیل را به دنبال دارد:

۱- آتش فتنه را خاموش کرده ، آرامش لازم برای ارتباط سالم فراهم می نماید.
۲- رحمت خداوند را به قلب طرفین سرازیرکرده  وآنها را آماده ی هدایت می نماید.

۳- فقر فرهنگی و جمود را برطرف نموده ، راه نفوذ دشمن را می بندد.

د) خوش گمان بودن با خوش باوری ، تفاوت اساسی دارد.آنچنان که فرد خوش باور بدون اندیشه و سالوحانه هر نوع طرح و برنامه ای را پذیرفته و طعمه ی دشمن  می شود اما شخص خوش گمان (خوش بین ) ، با ذهنیت مثبت و روش منطقی مبتنی بر تحقیق در خوصیات اجتماع شامل همسایه  دوستان  همکاران و .....  برنامه ای مدون برای حرکت آینده طرح ریزی و با عزم راسخ و امیدوار  برای محقق نمودن آن ، تلاش می نماید که پیشرفت و سعادت اجتماع بشری را به دنبال خواهد داشت.

موفق باشید. پورهادی