بنام خداوند بخشنده مهربان

خداست آن کسی که آسمانها را چنان که می نگرید بی ستون برافراشت آنگاه با کمال قدرت عرش را در خلقت بیاراست و خورشید و ماه را مسخر اراده خود ساخت که هر کدام در وقت خاص به گردش آیند . امر عالم را با نظامی محکم و آیات قدرت را با دلائلی مفصل و مبین ساخت. باشد که شما به ملاقات پروردگار خود یقین کنید.

قرآن مجید (سوره رعد-آیه ۲)

شرح :

خداوند  در این آیه شریفه  با تذکر چند دلیل آشکار انسان را هدایت می فرماید:
الف) آسمان را به عنوان نمونه ای واقعی بیان می فرماید زیرا :
۱- همه مردم ، بطور طبیعی و برحسب عادت و مکرر ،آسمان را نگریسته و برحسب فطرت زیباپسندی ، آنرا مورد تحسین قرار می دهند.

۲- تقریبا در همه مکاتب ، مقوله آسمان ، موضوعی شگفت انگیز و مرکز اسرار است.

۳- آسمان، به علت گستردگی و لایتناهی بودن ، مفهوم جاودانگی را در اذهان تداعی می نماید.

۴- بیانگر عظمت خلقت بوده و عموم افراد بشر در حالت ترس یا امید ، سر به آسمان بلند نموده و نهفته های دل خود را آشکارکرده  و زبان به راز و نیاز    می گشایند.

ب) واژه "عرش" در همه فرهنگ ها ، به عنوان جایگاه قدرت بوده و همگان از آن جایگاه انتظار صدور فرمان برای رفع گرفتاری ها و تغییرات را دارند.
البته بایستی به چند نکته توجه داشته باشیم :

۱- واژه "عرش" ، بطور استعاره به کار گرفته شده و با توجه به لامکان بودن خدا و بر اساس قرائن حاصل از روایات ، کنایه از مرحله تدبیر و طراحی  در مراحل خلقت می باشد.

۲- آراستن "عرش" در خلقت اشاره به اهدافی است که کمال هر موجود بوده و همگان باید بر اساس قوانین تعیین شده از جانب خالق ،طی طریق نموده تا بدان نائل آمده و زیبایی نهفته در آن ها آشکار گردد.

ج) خداوند ، با به حرکت درآوردن خورشید و ماه ، بستر زمان را برای ایجاد برنامه ریزی زندگی انسانی  در زمین گسترده است و مطرح شدن نظم در نتیجه حرکت خورشید و ماه مقدمه تفکر اصولی برای انسان قرار داده شده  تا بینش خود را به عالم  در دو مرحله اساسی ، پایه ریزی نماید :

۱- دیدگاه کلی که براساس علم فلسفه ، برای تحقیق در اهداف آفرینش برای هرموجود می باشد.
۲- دیدگاه تفصیلی که بر اساس علم منطق و به منظور کشف روابط حاکم در بر هم کنش های موجودات است و در اجتماع انسانی به آن قانون و در سایر علوم "فرمول" ، می گوئیم.

د) در آخر آیه شریفه  خداوند ، توجه به ملاقات پروردگار در قیامت را ، هدف تذکرات خود قرار می دهد، تا :
۱- دیدگاه انسان را وسعت داده  از صرف شدن استعداد او در مسائل محدود مادی جلوگیری نماید.
۲-عزم انسان را در مقابله با مشکلات  جزم نموده و او را با اعتقاد بر باوری صحیح و پایدار ، به سوی اهداف بزرگ سوق دهد.

موفق باشید. پورهادی