بنام خداوند بخشنده مهربان

اللَّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ۖ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى ۚ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ بِلِقَاءِ رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ
خداست آن کسی که آسمانها را چنان که می نگرید بی ستون برافراشت آنگاه با کمال قدرت عرش را در خلقت بیاراست و خورشید و ماه را مسخر اراده خود ساخت که هر کدام در وقت خاص به گردش آیند . امر عالم را با نظامی محکم و آیات قدرت را با دلائلی مفصل و مبین ساخت. باشد که شما به ملاقات پروردگار خود یقین کنید.

قرآن مجید (سوره رعد-آیه ۲)

شرح :

خداوند  در این آیه ی شریفه  با تذکر چند دلیل آشکار انسان را هدایت می فرماید:
الف) آسمان را به عنوان نمونه ای واقعی بیان می فرماید و این اشاره به دلایل زیر صورت گرفته:

 ۱- همه ی مردم به طور طبیعی و برحسب عادت و مکررآسمان را نگریسته و برحسب فطرت زیباپسندی آن را مورد تحسین قرار می دهند.
۲- تقریبا در همه ی مکاتب ، مقوله آسمان ، موضوعی شگفت انگیز و مرکز اسرار است.
۳- آسمان به علت گستردگی و لایتناهی بودن مفهوم جاودانگی را در اذهان تداعی می نماید.
۴- بیانگر عظمت خلقت بوده و عموم افراد بشر در حالت ترس یا امید سر به آسمان بلند نموده و نهفته های دل خود را آشکار می کنند و زبان به راز و نیاز    می گشایند.

ب) واژه ی "عرش" در همه ی فرهنگ ها به عنوان جایگاه قدرت بوده و همگان از آن جایگاه انتظار صدور فرمان برای رفع گرفتاری ها و تغییرات را دارند.
البته بایستی به چند نکته توجه داشته باشیم :
۱- واژه ی "عرش" به طور استعاره به کار گرفته شده و با توجه به لامکان بودن خدا و بر اساس قرائن حاصل از روایات کنایه از مرحله تدبیر و طراحی  در مراحل خلقت می باشد.
۲- آراستن "عرش" در خلقت اشاره به اهدافی است که کمال هر موجود بوده و همگان باید بر اساس قوانین تعیین شده از جانب خالق طی طریق نموده تا بدان نائل آمده و زیبایی نهفته در آن ها آشکار گردد.

ج) خداوند با به حرکت درآوردن خورشید و ماه ، بستر زمان را برای ایجاد برنامه ریزی زندگی انسانی در زمین گسترده است و مطرح شدن نظم در نتیجه ی حرکت خورشید و ماه مقدمه تفکر اصولی برای انسان قرار داده شده  تا بینش خود را به عالم  در دو مرحله اساسی پایه ریزی نماید :
۱- دیدگاه کلی که براساس علم فلسفه ، برای تحقیق در اهداف آفرینش برای هرموجود می باشد.
۲- دیدگاه تفصیلی که بر اساس علم منطق و به منظور کشف روابط حاکم در بر هم کنش های موجودات است و در اجتماع انسانی به آن قانون و در سایر علوم "فرمول" می گوئیم.

د) در آخر آیه ی شریفه  خداوند توجه به ملاقات پروردگار در قیامت را هدف تذکرات خود قرار می دهد تا :
۱- دیدگاه انسان را وسعت داده  از صرف شدن استعداد او در مسائل محدود مادی جلوگیری نماید.
۲-عزم انسان را در مقابله با مشکلات جزم نموده و او را با اعتقاد بر باوری صحیح و پایدار به سوی اهداف بزرگ سوق دهد.

موفق باشید. پورهادی