نهج البلاغه-خطبه ۱۷۵
دوشنبه 20 اردیبهشت 1400
بازدید: 1268
بنام خدا
ای مردم سوگند به خدا ،شما را به هیچ اطاعتی وادار نمی کنم مگر آنکه پیش از آن خود عمل کرده ام.
نهج البلاغه-خطبه ۱۷۵
شرح:
امام علی(ع) در این جمله کوتاه و پر معنا دو نکته را
بطور ضمنی اشاره میفرمایند:
الف)تعبدی
وقتی شخص به اموری نصیحت میکند،
که خود بدان عمل نموده ، در نفس او قداست عمل
انجام شده ،در نتیجه تحمل سختی لازمه آن بوجود
آمده است.
بنابراین ،بخواست خدا کلام او نافذ در گوش جان شنونده خواهد بود.
ب)علم و قدرت اجرا
وقتی به موضوعی توصیه میکنیم که خود عامل آن بوده ایم،
۱-به نحوه اجرا و جزئیات آن علم پیدا کرده ،میتوانیم
راهنمای عملی اشخاص در مرحله اجرا باشیم.
۲-توانایی لازم در یاری افراد مبتدی داشته و میتوانیم
آنها از موانع اولیه عبور داده تا وقتیکه روی پای خود بایستند.
موفق باشید. پورهادی.