المَرءُ عَلی دینِ خَلیلِهِ فَلیَنظُرْ أحَدُکُم مَن یُخالِلُ
آدمى بر آیین دوست خود است؛ پس هر یک از شما مراقب باشد که با چه کسى دوستى مى‌کند

نهج البلاغه-خطبه ۱۷۵
    
بازدید: 1268
    

بنام خدا

ای مردم سوگند به خدا ،شما را به هیچ اطاعتی وادار نمی کنم مگر آنکه پیش از آن خود عمل کرده ام.
نهج البلاغه-خطبه ۱۷۵

 

شرح:
امام علی(ع) در این جمله کوتاه و پر معنا دو نکته را
بطور ضمنی اشاره میفرمایند:
الف)تعبدی
وقتی شخص به اموری نصیحت میکند،
که خود بدان عمل نموده ، در نفس او قداست عمل
انجام شده ،در نتیجه تحمل سختی لازمه آن بوجود
آمده است.
بنابراین ،بخواست خدا کلام او نافذ در گوش جان شنونده خواهد بود.

ب)علم و قدرت اجرا
وقتی به موضوعی توصیه میکنیم که خود عامل آن بوده ایم،
۱-به نحوه اجرا و جزئیات آن علم پیدا کرده ،میتوانیم
راهنمای عملی اشخاص در مرحله اجرا باشیم.
۲-توانایی لازم در یاری افراد مبتدی داشته و میتوانیم
آنها از موانع اولیه عبور داده تا وقتیکه روی پای خود بایستند.

موفق باشید. پورهادی.



  نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.