بنام خدا

فرازی از زیارت جامعه کبیره-۷

وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَي أَهْلِ الدُّنْيَا وَ اﻵْخِرَهِ وَ الأُْولَي وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
و حجّتهاي خدا بر اهل دنيا و آخرت و اين جهان، و رحمت و بركات خدا بر آنان باد

شرح :

حجت خدا بودن ، مسئولیتی دو طرفه برای امام و مردم است.
حجت مفهومی کامل بوده و علائمی دارد :
۱- ذهن انسان نسبت به هر موضوعی واکنش نشان داده و مفهومی ارائه میدهد که به آن ذهنیت می گوئیم.
۲- مفهوم ارائه توسط ذهن ، توسط نیروی عقل مورد بررسی قرار گرفته و با معیار خاص هر موضوع سنجیده می شود.
۳- در صورت عدم انطباق با معیار واقعی ، به مقوله -خیال- تصور- رویا- ارجاع میگردد.
۴- اگر ذهنیت مذکور با دلائل عقلی بر اصول واقعی موضوع در عالم واقع منبطق و مورد ادراک شخص واقع گردید ، به حجت تبدیل شده و ایجاد وظیفه می نماید.
شخصیت امام جهت کسب عصمت برای رهبر الهی واقع شدن ، نیاز به مواظبت های خاص بر نفس ، همراه قدرت تعقل در عالی ترین مرتبه ، داشته تا بتواند، عاری از تصورات ، خیالات، رویا، بماند که زحمت فوق العاده برای ایشان خواهد بود.
اما ، بهمین علت ، وجود ایشان ، برای مردم ، دلیل بر صحت مطالب ارائه شده ، میباشد ، زیرا کلام امام ، برگرفته از آیات قرآن ، با دلائل عقلی ، بر منطق حاکم بر موضوع ، در عالم واقع منطبق بوده که برای سایر انسانها بر حسب مراتب وجودی قابل درک و اجرا خواهد بود.
لذا وجود امام ، از طرف خداوند ، حجت بر مردم است.
در نتیجه ، اینچنین وجودی :
اولا ، بعلت داشتن همه گونه راه حل عقلی برای حل مشکلات عموم مردم در عالم واقع ، سراسر رحمت خدا محسوب می شود.
ثانیا ، این مزایا ، از جانب خدا مورد پشتیانی قرار گرفته ، دچار نقصان نخواهد شد که برکات نامیده می شود.
موفق باشد پورهادی