بنام خدا

فراز دهم از دعای ۴۸- دعا در روز عید قربان و روز جمعه

همه ی آنچه را از تو خواستم  ومطالبه کردم  وبه خاطر آن مشتاقانه به سویت روی آوردم ، برایم مستجاب کن و برایم بخواه و مقدر فرما و حکم کن وبه اجرا گذارو در آنچه که حکم می فرمایی برایم  خیر و نیکی قرار بده و در آن  برکت قرار ده و به واسطه ی  آن بر من احسان نما و مرا به آنچه از آن عطا می کنی ،خوشبختم کن و از فضل و بخشش خود و فراخی آنچه نزد توست بر من بیافزای زیرا تو مهمان نواز و توانگر و بخشنده ای.

شرح :

ما در دعا  فقط خواسته ی  خود را مشاهده نموده و نا خودآگاه ، اجابت دفعی را انتظار داریم ولی امام که مامور هدایت و تربیت بندگان است :

الف) با بیان مراحل اجابت ، روح بنده را آماده پذیرش مراحل رشد انسانی نموده و به شیعیان تفهیم می نماید که " نیازهای انسانی ، بهانه ای برای ایجاد انگیزه ی  حرکت اصولی در جهت کسب کمالات است که با تفکر و برنامه ریزی در دراز مدت ، تحقق خواهد یافت".

ب) با مقید نمودن اجابت به ""خیر و برکت"" به فکر و روح او  وسعت داده تا در تمام جوانب خواسته خود تحقیق نموده ، آمادگی تحمل مشکلات جانبی و عواقب عملکرد خود را پیدا کند.

ج) امام  بنده را به وسعت بخشش خداوند رجوع داده تا اولا  در شناخت نیازهای خود تحقیق و تمامی ابعاد را ، مد نظر نظر قرار دهد.

ثانیا  به علت زیاد بودن خواسته ها و طولانی شدن زمان اجابت  نا امید نشده ، به غیر خدا رجوع نکند.

د) عطای پروردگار از باب "احسان" است یعنی  علی رغم عملکرد بد بنده صورت می پذیرد،  بنابراین لازم است انسان  شاکر این بخشش بوده، از آن در راه سعادت استفاده نموده و از هدر دادن آن  خوداری نماید.

موفق باشید. پورهادی