بنام خدا

فراز نهم از دعای ۴۸- دعا در روز عید قربان و روز جمعه

و از تو حفظ و نگهداری از شرور و آفات را می خواهم ، پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا بازدار زیرا اگر تو بخواهی من هرگز به چیزی که آنرا از من نمی پسندی ، برنمی گردم. ای پروردگار من، ای پروردگار من ، ای بسیار مهربان ، ای بسیار نعمت دهنده، ای صاحب عظمت و احسان ، بر محمد و آل او درود فرست.

شرح :

با توجه به اینکه  گناه بزرگترین مانع پیشرفت مادی و معنوی بوده که رهایی از آن فقط با مدد خداوند امکان پذیر است ، رهایی از آن در مقدمه درخواست امام ، قرار گرفته است.
اما چگونه خداوند مانع ارتکاب انسان به گناه می شود ، که جبر مطرح نشود؟
شناخت به حقیقت اعمال بطور دائم و بدون غفلت،از یک طرف زشتی گناه و از طرف دیگر زیبایی حسنات را آشکار نموده ، میل به گناه از دل او خارج و شوق
به حسنات ، جایگزین می شود.

مشاهده می کنیم که حضرت  کلمه پروردگار به معنی "پرورش دهنده"را  به منظور درک معرفت، جهت رشد فضائل و کمالات انسانی در مناجات خود بکار برده و بر آن اصرار می ورزد ، زیرا خداوند دارای اسماء مختلف بوده که برای هر امری بایستی از اسمی خاص  استفاده نمود.
در ادامه حضرت ، خدا را به "مهربانی" قسم می دهد تا،با ایجاد محبت و شوق بندگی ، تحمل سختی راه ، بر خویش ، میسر سازد.

چون قرار است این پرورش در تمامی ابعاد و استعدادهای انسانی صورت پذیرد ، امام ، به "بخشندگی" خدا رجوع نموده تا وسعت نیاز انسان را معرفی و پشتکار بنده را توام با امید به برآورده شدن ، برانگیخته نماید.

در آخر ، حضرت "عظمت و احسان" را مطرح ، تا خضوع لازمه ی  محضر پرورگار ، جهت شایستگی دریافت مواهب را در بنده ایجاد نموده و خداوند  از باب احسان ، بدیهای بنده را در گذشته نادیده و نیاز او را ، برآورده فرماید.

موفق باشید. پورهادی