بنام خدا

یکی از واجبات الهی ،یکدیگر را به اندازه توان نصیحت کردن و بر پا داشتن حق و یاری دادن به یکدیگر است

نهج البلاغه-خطبه ۲۱۶

شرح:

در این خطبه امام سه امر از واجبات الهی را همراه با شرایط انجام آنها، بیان می فرمایند:

الف)نصیحت ،که این امر دارای شرایط وخصوصیاتی است.
۱-نصیحت کننده بایستی به موضوع هم در بعد علمی و هم در عمل با اندوخته تجربه کافی ،اشراف لازم را داشته باشد.
۲-ناصح دارای تقوای لازم برای حفظ آبرو --شان و حریم نصیحت شونده، باشد.
۳-ناصح بایستی مسئولیت گفته های خود را پذیرفته
و قادر به تحمل عواقب آن باشد.

ب)برپا داشتن حق که در دو وضعیت متفاوت پیش خواهد آمد.
۱- هر جا مشاهده کردید که بین حق و باطل نزاع می باشد بی تفاوت نبوده و از حق دفاع نمائید.
۲-در مواقعی که حق مسکوت و به فراموشی سپرده شده،بصورت ابتکاری و ابتدا به ساکن اقدام به احیای آن نمائیم.

ج)یاری دادن بیکدیگر:که همان تعاون،همدلی،همراهی کردن افراد اجتماع در موضوعات رایج و روزمره زندگی است و اتحاد،صمیمیت ،رونق را برای اجتماع به ارمغان خواهد آورد.

شرایط:
بدیهی است که امام ، میزان توانائی مومنین را شرط و حد برای انجام وظیفه قرار داده که شامل:

۱-توانائی مالی،در ادای دین و سرمایه گذاری برای راه اندازی انواع پروژه های عمرانی هم در بخش عمومی و هم در بخش خصوصی خواهد بود.
۲-داشتن اعتبار که همان نفوذ سیاسی اجتماعی بوده و میتواند پشتیبان برای تایید و تثبیت مبانی فرهنگی-دینی و عامل ایجاد تحولات مثبت باشد.
۳-شجاعت و قدرت در جلوگیری از فساد و تجاوز به حقوق و حریم مردم، که باعث ایجاد امنیت و حفظ دستاوردهای اجتماع خواهد شد.

موفق باشید. پورهادی.