هوالمحبوب
زیارت پیامبر (ص) از راه دور-۳۳

اَللَّهُمَّ وَ قَدْ أَمَّلْتُكَ وَ رَجَوْتُكَ وَ قُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ رَغِبْتُ إلَيْكَ عَمَّنْ سِوَاكَ وَ قَدْ أَمَّلْتُ جَزِيلَ ثَوَابِكَ وَ إِنِّي لَمُقِرٌّ غَيْرُ مُنْكِرٍ وَ تَائِبٌ إلَيْكَ مِمَّا اِقْتَرَفْتُ وَ عَائِذٌ بِكَ فِي هَذَا اَلْمَقَامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ الأَْعْمَالِ الَّتِي تَقَدَّمْتَ إلَيَّ فِيهَا وَ نَهَيْتَنِي عَنْهَا وَ أَوْعَدْتَ عَلَيْهَا اَلْعِقَابَ وَ أَعُوذُ بِكَرَمِ وَجْهِكَ أَنْ تُقِيمَنِي مَقَامَ الْخِزْيِ وَ الذُّلِّ يَوْمَ تُهْتَكُ فِيهِ الأَْسْتَارُ وَ تَبْدُو فِيهِ الأَْسْرَارُ وَ الْفَضَائِحُ وَ تَرْعَدُ فِيهِ الْفَرَائِصُ يَوْمَ الْحَسْرَهِ وَ النَّدَامَهِ
خدايا به حقيقت تو را آرزومندم، و به تو اميد بستم و در پيشگاهت ايستادم و از غير تو به تو ميل كردم.
و پاداش بزرگت را آرزو كردم، من اعتراف كننده ام نه انكار كننده، و از آنچه مرتكب شدم، توبه كننده به سوی تو هستم، و در اين مقام پناهنده به توام، از آن اعمالی كه پيشتر فرستادم، اعمالی كه در آنها به من پيش دستی كردی و مرا از آنها نهی كردی و بر آنها به من وعده كيفر دادی و پناه می آورم به بزرگواری ذاتت، از اينكه مرا در مقام رسوايي و خواري بپا داری ، روزی كه پرده ها در آن دريده شود و اسرار و رسواييها در آن آشكار گردد و اندامها در آن بلرزد، روز حسرت و پشيماني.

  شرح :
ذات انسان از نفخه ی الهی بوده که تشعشعی از حقیقت است لذا علی رغم جاذبه های گوناگون دنیا در هر چیزی عمیق شده و دانسته یا بنا به عادت ذاتی به دنبال حقیقت آن است بنابراین به حقیقت محض گرایش داشته و این حالت دقت کردن ادامه پیدا کرده آرام نمی گیرد تا به حقیقت آن موضوع راه یابد در نتیجه ی این صفت عامل کشف علوم در رشته های مختلف و گستردگی آن شده است به همین دلیل مشاهده می شود که در این فراز از زیارت " درک حقیقت به عنوان یک آرزو" مطرح شده تا انسان را از سایر جاذبه های سطحی به عمق واقعیت توجه داده و روحش را فارغ از وابستگی ها آزاد نگه دارد.
این ذات حقیقت طلب باعث شده که افراد با هر نوع نژاد یا عقیده ای با تربیت صحیح یا منحرف دیر یا زود در هر موضوعی متوجه اشتباه خود شده به درگاه پروردگار توبه نمایند و این چنین است که دین خدا به مرور زمان و به طور طبیعی در سراسر زمین گسترش یافته و دین واحد مردم جهان می گردد.
در ادامه این جستجوگری مشاهده می شود که تمام بندگان در حالت طبیعی و به دور از تعصب یا فشارهای فکری ناشی از القائات محیط به وجود قیامت به عنوان حقیقتی پشت پرده ی اعتقاد و اعتراف داشته احساس ترس خود را کم یا زیاد اظهار می دارند. از این رو در این فراز از زیارت حقیقت طلبی و اقرار به قیامت با احساس ترس و نگرانی صراحتا مطرح شده تا زائر را سریع تر به مقصود برساند.

  موفق باشید. پورهادی