بنام خدا
مفهوم "کلمه" از نظر قرآن

واژه ها یا الفاظ برای بیان و انتقال معنا به کار گرفته می شوند. "معنا" شعاعی از حقیقت است که به روح تابیده و آنرا تغذیه می کند ، و بستگی به شدت غنای آن رشد دهنده ی روح انسان خواهد بود.
همچنان که وجود میوه های مختلف دلالت بر وجود باغات با انواع درختانی دارد که توسط باغبانی توانا پرورش داده شده و به بازار عرضه می گردد ، معانی موجود نیز دلالت بر وجود عالمی به نام ملکوت دارد که منشا تولید معناست و توسط نیروی علمی متصل به بی نهایت پشتیبانی می گردد.

این نیروی پشتیبانی کننده ی عالم معنا خدای متعال بوده که به فرمایش فلاسفه اسلامی وجودش منبع حیات ، قدرت و علم محض است که خالق علم تحت عناوین مختلف است و در دنیای مادی آن را به نام رشته های علمی و تخصص های مختلف می شناسیم.
همچنان که هر اختراعی در دنیای علم و صنعت حاصل عملکرد چند دانشمند بوده که علم خود را به مرحله ظهور رسانده و پس از ترکیب چند علم سازه ای ارائه می کنند که دارای قدرت تاثیر گذاری بر واقعیت دارد و آن را به عنوان ابزاری برای تغییر واقعیات در جهت منافع خویش به کار می گیریم ، خدای متعال نیز که خالق کل علم است هر پدیده ای را براساس علم لایتناهی خود خلق نموده تا منشا اثری در دنیا قرار گیرد.
خداوند برای خلق کردن نیازی به ابزار و مواد اولیه ندارد بلکه صرفا با یک فرمان" موجود باش" که در قرآن با واژه ی "کن" بیان و شناخته شده صورت می گیرد و با این فرمان علم توام با حیات و قدرت را اعمال نموده و یک پدیده ایجاد می نماید.
یعنی تمام عوامل لازمه ی یک خلقت اعم از مواد ، قدرت ، حیات ، اصول علمی که نحوه ی ترکیب عوامل را تعیین کرده و شکل می دهد همه در یک " کلمه"، یعنی " کن" قرار داده که با بیان آن پدیده ی مورد نظر ایجاد می گردد.

پس می توان نتیجه گرفت که هر " کلمه " از نظر قرآن معرف یک خلقت است که با یک فرمان خداوند در قرآن مجید یعنی" کن" ایجاد می شود و تمام عالم با همین یک فرمان خلق شده است. با توجه به قدرت مطلق خداوند وعدم نیاز به عوامل اولیه در خلقت برای خدای متعال تفاوتی ندارد که یک پدیده را خلق کند یا مجموعه ای به وسعت همه عالم آفریده شده را . به همین دلیل از همچنان که حضرت عیسی(ع) را یک " کلمه" می نامد که با فرمان او به صورت " دمیدن نفخه در رحم" حضرت مریم(س) ایجاد شد ، به همین صورت کل عالم را با همان فرمان (کن) که یک " کلمه" است به وجود آورده است.

پس این گونه استنباط می شود که " کلمه" ارائه شده از طرف خدا به مفهوم اراده برای خلقت است که حامل قدرت، علم و حیات بوده و می تواند به صورت یک پدیده یا مجموعه ای نامحدود از پدیده ها ظاهر شود که "تجلی " اسماء او نامیده می شود.

   موفق باشید.  پورهادی