بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
فَأَمَّا مَنْ طَغَىٰ ﴿٣٧﴾ وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿٣٨﴾ فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ ﴿٣٩﴾
و اما کسی که طغیان و سرکشی کرده (۳۷) و زندگی دنیا را ترجیح داده، (۳۸)پس بی تردید جایگاهش دوزخ است؛ (۳۹)

قرآن کریم (سوره نازعات - آیات ۳۷ تا ۳۹)

  شرح :
در این آیات شریفه کسی که صرف زندگی دنیا را طالب بوده با کسی که طغیان کرده مساوی قرار داده جایگاه هر دو را جهنم می داند. این سوال به ذهن می رسد که شاید کسی بخواهد بدون طغیان و ظلم به دیگران اما بدون لحاظ کردن آخرت زندگی کند چرا باید به جهنم برود.
برای این وضعیت دو جواب وجود دارد :
۱- با اعتقاد به آخرت در دنیا زندگی کردن باعث رعایت حقوق دیگران در اجرای طرح ها و برنامه های سیاسی - اقتصادی شده که نوعی محدودیت به حساب آمده و مستلزم چشم پوشی از برخی منافع خواهد شد که بهای حفظ ارزشهای انسانی محسوب می گردد اما برای کسی که صرفا به تامین زندگی دنیایی می اندیشد ، اجرای کامل طرح با حداکثر منافع مطرح است لذا این محدودیت ها را در نوردیده منجر به از بین رفتن حقوق دیگران خواهد شد و این روش به ظلم ختم شده مشمول آیه عذاب واقع می شود.
۲- خدای متعال انسان حامل را استعدادهای خاص قرار داده تا تحت تربیت پیامبران الهی بر مبنی دستورات ابلاغ شده از طرف پروردگارعمل نموده و استعدادهای او رشد لازم را دریافت و سرآمد همه مخلوقات گردد که همان جایگاه خلیفه الهی می باشد ؛ حال اگر کسی آخرت را رها کرده و به زندگی دنیا بسنده کرد یعنی از دستورات خداوند در طی مراحل کمال لحاظ شده برای او سرپیچی نموده است که این نحوه ی انتخاب و عملکرد طغیان در مقابل خواست خدا محسوب می شود و مشمول عذاب واقع می گردد.

   موفق باشید.  پورهادی