بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
أَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ ۚ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ 
آیا ترسیدید از اینکه پیش از گفتگوی محرمانه خود صدقاتی بپردازید؟ پس چون نپرداختید و خدا هم توبه شما را پذیرفت، پس نماز را برپا دارید و زکات بدهید و از خدا و پیامبرش اطاعت کنید، و خدا به اعمالی که انجام می دهید، آگاه است. 

قرآن کریم (سوره مجادله - آیه ۱۳)

  شرح :
مردم به علت علاقه و اعتماد به شخصیت پیامبر در مواقع مختلف برای گرفتن مشورت جهت انجام امورات زندگی در خلوت خدمت حضرت رسیده و رهنمودهای لازم را دریافت می کردند.
با توجه به ضرورت تبلیغ رسالت و اهمییت اوقات رسول خدا که بایستی برای جامعه مسلمین صرف می شد خدای متعال مقرر فرمود تا مراجعه کنندگان بابت گرفتن مشورت در امور شخصی و اختصاص دادن اوقات ارزشمند پیغمبر خدا به جلسات انفرادی ، مبلغی را پرداخت نمایند. این دستور پروردگار که به منظور رعایت حقوق جامعه و ارزش گذاری به زحمات پیامبر صادر شده بود باعث کم شدن مراجعه مردم به حضرت گردید.
اما پس از مدتی مردم این محدودیت را تحمل نکردند و بدون پرداخت حق مشورت به پیامبر مراجعه و از خدمات بی دریغ ایشان بهرمند می شدند. خداوند برای تفهیم اهمیت وقت پیغمبر برای جامعه و نشان دادن محل مصرف مبالغ پرداختی آیه ی شریفه را نازل فرمود تا مردم بدانند :
اولا نپرداختن حق مشورت سرپیچی از دستور خدا بوده و گناه محسوب می گردد لذا توبه بر ایشان واجب گردید. ثانیا دستور پرداخت زکات داده شد تا همگان بدانند پیامبر برای خودش اجری نمی خواهد بلکه مبالغ دریافتی برای کمک به نیازمندان بوده که بایستی از محل دریافت ذکات یا مالیات دریافتی از ثروتمندان هر جامعه تامین گردد.
ثالثا بایستی این نکته اساسی مورد توجه گیرد که خداوند بر اعمال بندگان نظارت داشته ، وجوب اطاعت از پیامبر و اجرای دستورات پروردگار را برای تدبیر امور مردم مقرر فرموده است.

  موفق باشید. پورهادی