بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
﴾ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ ﴿١٧﴾ فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ﴿١٨﴾
بی تردید پرهیزکاران در بهشت ها و نعمتی فراوان اند. (۱۷) به آنچه پروردگارشان به آنان عطا کرده و  پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ مصون داشته، شادمان و مسرورند. (۱۸)

قرآن کریم (سوره طور - آیات ۱۷ و ۱۸)

  شرح :
در این آیات شریفه لذت موجود برای اهل بهشت به دو دسته کلی تقسیم که ضمن بررسی تاثیر مستقل هر کدام هر دو لذت به طور توام نیز مکمل همدیگر معرفی شده اند.
۱ - محفوظ ماندن از عذاب جهنم که وحشت و سختی آن خارج از درک و طاقت ماست به تنهایی لذتی بزرگ محسوب می شود همچنان که برای فرد قرار گرفته زیر آفتاب سوزان رسیدن به سایه یک موهبت خواهد بود حتی اگر هیچ نوع امکانات سرد کننده یا نعمت دیگری وجود نداشته باشد.
۲ - کسی که از نعمت معمول و محدود برخوردار باشد پس از مدتی احساس یکنواختی می کند که از لذت نعمت کاسته می گردد اما وقتی که از نعمت های متنوع برخوردار شد احساس شعف نموده درک لذت بیشتر و بهتری خواهد داشت.
بنابراین اهل بهشت از یک طرف با مشاهده ی عذاب جهنم و محفوظ ماندن از آن احساس لذت و آرامش می کنند و از طرف دیگر با برخورداری از نعمت های متنوع در بهشت لذاتی پی در پی خواهند داشت که قابل توصیف نیست.
 
  موفق باشید.  پورهادی