بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ 
منزّه است پروردگار آسمان ها و زمین، پروردگار عرش از آنچه توصیف می کنند.

قرآن کریم (سوره زخرف - آیه ۸۲)  

   شرح :
ذات انسان خداجو بوده و نیاز به سرپرستی خدا برای رشد را در خود درک نموده ، سعی در شناخت پروردگار خویش دارد به همین دلیل و بر اساس سطح ادراک خود از هستی برای خدای خویش صفاتی را تصور می کند تا بتواند از طریق این صفات با خدا ارتباط برقرار کند لذا خداوند در این آیه ی شریفه بیان صحیح برای برقراری ارتباط را بیان می فرماید :
 با توجه ضعف قوه ی ادراکه انسان که به جهان مادی پیرامون خودش محدود می شود آنچه به عنوان صفات پروردگار بیان می کند ، از مفاهیم رایج در عالم ماده است که گویای عظمت شان وجود بی نهایت نیست لذا خدای متعال با واژه " سُبْحَانَ " آن را رد نموده تا ذهن انسان را از محدودیت های عالم ماده خارج نموده و برای مفهومی گسترده تر و مرتبه ای والاتر مهیا سازد.
 یکی از نامهایی که برای خواندن خدا بیان شده واژه ی رب است تا انسان را متوجه ضرورت ارتباط با خدا در جهت تربیت نماید یعنی تنها مرجع مطمئنی که قادر به پرورش استعدادهاست را به او معرفی کند. 
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ این نحوه ی بیان می تواند به دو وجه اشاره داشته باشد :
۱- تمام موجودات از جمادات تا جانداران در انواع مختلف هر کدام دارای نوعی قوه ی ادراکه ی خاص خود هستند که برای ادامه ی روند تکاملی نیاز به پرورش و هدایت خالق دارند که خداوند عهده دار آن است.
 ۲- موجودات واقع در زمین آسمان اعم از عالم ماده و ملکوت را شامل می شود که هر کدام کمال خود را طلب نموده و برای رسیدن به آن تحت پرورش خداوند و بر اساس روش علمی خاص او عمل می کند.
 عرش در لغت به معنی تخت سلطنت بوده که بیان کننده ی جایگاه قدرت برای صدور فرمان به کار گرفته می شود ولیکن در خصوص خدای لامکان به مفهوم بیان مرحله ای از اعمال قدرت خدا در امر خلقت و تدبیر مقدرات است تا همگان بدانند تمام امور عالم توسط خداوند مدیریت می گردد بنابراین هیچ امری اتفاقی نبوده و لازم است تا بندگان برای دریافت رهنمودهای لازم در همه موضوعات زندگی به خداوند رجوع نموده تا علم و توانایی لازمه ی طی هر مرحله را دریافت نمایند. 

  موفق باشید. پورهادی