بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِنْ رَبِّهِ ۚ فَوَيْلٌ لِلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ 
کسی که خدا سینه اش را برای اسلام گشاده است پس او بهره مند نوری از سوی پروردگار خویش است. پس وای بر آنان که دل هایشان از یاد کردن خدا سخت است، اینان در گمراهی آشکار هستند. 

قرآن کریم ( سوره ص - آیه ۲۲)

 شرح : 
در بین همه ی مخلوقات صفت اختیار خاص انسان بوده که تعیین سرنوشت او به دست خودش خواهد بود. به این دلیل به انسان ویژگی اختیار داده شده که  قوای لازم برای تشخیص و انتخاب راه صحیح دارد.
اما همه ی این قوای انسانی زمانی در رسیدن به موفقیت موثر خواهند بود ، که صاحب آنها ، تسلیم امر خدا شود زیرا ، این قوا ، از علوم پروردگار بوده که همراه نفخه ی الهی در کالبد او دمیده شده تا نیروی حرکت از خاک تا افلاک برای جوهره ی انسانی باشند لذا صرفا تحت تعلیم پروردگار عالم شکوفا خواهند شد.

حالت تسلیم در مقابل پروردگار زمینه ی رشد این قوای روحی را فراهم نموده که آیه ی شریفه آن را "گشوده شدن سینه" دانسته و این گشایش به منظور درک علوم مربوطه که " نور الهی " باشند انجام شده است.
هر چقدر این حالت تسلیم بنده ادامه یابد ظرفیت او برای پذیرش انور الهی افزایش پیدا کرده و جوهره ی انسانی رشد و صاحبش را به کسب درجات عالیه موفق می دارد.
 حالت مقابل این افراد رشد یافته کسانی هستند که به علت توجه افراطی به لذات دنیا از پذیرفتن دعوت حق که همان " یاد خدا " باشد روی برتافته اند.اینان به نعمت های فانی دنیا محدود شده و از درک معارف الهی محروم شده اند در حالی که جوهره ی ذاتی آنها طالب معرفت خدا بوده و محدودیت پذیر نیست لذا برای رسیدن به لذت بیشتر تا بی نهایت در میان انواع روش های کسب لذات مادی که به ذاته محدود هستند سرگردان مانده اند که این حالت برای آنها " گمراهی " محسوب می گردد.

 موفق باشید.  پورهادی