بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ 
و هنگامی که لقمان به پسرش در حالی که او را موعظه می کرد گفت: پسرکم! به خدا شرک نورز، بی تردید شرک ستمی بزرگ است.

 
قرآن کریم( سوره لقمان - آیه ۱۳)

 شرح :
 واژه از ظلم از " ظل" به معنای سایه گرفته شده که در اثر وجود مانعی در مقابل نور ایجاد می شود و در مواردی از موضوعات دینی به کار گرفته می شود که عملی مانع از درک حقیقت یا مانع از رسیدن مردم به حقوق خود در زمینه ی مادی یا درک علوم و معارف می گردد زیرا باعث محرومیت فرد شده و در نتیجه ستم به او خواهد بود.
حال چرا شرک ستم بزرگ است،زیرا ذات پویای انسان طالب حقیقت است و برای رسیدن به آن در طی مراحلی نیازمند کمک و دریافت معارف الهی است که همان نور هدایت خواهد بود بنابراین آنچه در این مراحل مانع از دریافت هدایت گردد ظلم محسوب شده که ستم نسبت به فرد نیازمند است.
با توجه اینکه "شرک " نوعی ساختار فکری است که روح شخص را بین نمادهایی از معبودهای مختلف سرگردان نموده و مانع از درک حقیقت می گردد و در نتیجه محرومیت از درک معارف الهی را به دنبال دارد ، ظلم محسوب می گردد و چه ظلمی بالاتر از محروم شدن از شناخت پروردگار که تامین کننده ی سعادت دنیا و آخرت است.

  موفق باشید. پورهادی