بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحيم
اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ 
خداست که بادها را می فرستد تا ابری را برمی انگیزد، پس آن را در آسمان آن گونه که بخواهد می گستراند و به صورت بخش بخش و پاره های مختلف در می آورد، پس باران را می بینی که از لابه لای آن بیرون می آید و چون آن را به هرکس از بندگانش که بخواهد می رساند، آن گاه شادمان و خوشحال می شوند.

قرآن کریم( سوره روم - آیه ۴۸)

 شرح :
بارش باران امری معمول در طبیعت به نظر می رسد که به صورت گسترده و پیوسته یا مقطعی و موضعی باریده و بعضی مناطق را سیراب می نماید و بعضی جاها را محروم می سازد. اما خدای متعال این حالت را خاص و هدفدار دانسته است که از چند جهت قابل تامل است :
۱- تمام حوادثی که در عالم رخ می دهد تحت نظر خالق صورت می گیرد بنابراین نباید بی تفاوت از کنار تحولات گذشت.
۲- هر کدام از این حوادث می تواند به نفع یا به ضرر ما واقع شود.
۳- مناجات با پروردگار برای ایجاد ارتباط صمیمی یک ضرورت است تا بتوانیم با کسب معرفت موفق به درک وظایف بندگی شده وعملکرد خود را در جهت  انجام وظایف تعیین شده هدایت نموده و مشمول عنایات او واقع گردیم.

  موفق باشید.  پورهادی