بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحيم
وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ ۖ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَأُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلَٰهُنَا وَإِلَٰهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ 
و با اهل کتاب جز با نیکوترین شیوه مجادله و گفتگو مکنید، مگر با کسانی از آنان که ظالمانه به میدان آیند، و بگویید: به آنچه به سوی ما و به سوی شما نازل شده است، ایمان داریم و معبود ما و معبود شما یکی است و ما تسلیم او هستیم. 

قرآن کریم( سوره عنکبوت - آیه ۴۶)

 شرح :
عمل صحبت کردن در نگاه اول از توانایی معمول هر انسان است که برای ایجاد ارتباط با دیگران به کار گرفته می شود ولیکن همین امر معمول در جایگاه خاص خود از مراتبی برخوردار بوده که می تواند با انتقال مفاهیم به دیگران افکار آنها را تحت تاثیر قرار داده و حالات مختلفی از خشم ، محبت ، تسلیم ، شوق و... در فرد ایجاد نماید که در ادبیات به این توانایی  فن " خطابت" گفته می شود.
حالت مجادله برای مواقعی به کار گرفته می شود که طرفین قصد باطل کردن صحبت طرف مقابل را داشته و می خواهند با قدرت هر چه تمام تر صحت ادعای خویش را ثابت نماید.
برای این منظور به دو روش می توان عمل کرد :
۱- ایرادها و اشتباهات موجود در سخنان یا عملکرد طرف مقابل را مطرح و آنها را منکوب نمود که احتمال ایجاد مقاومت تا رسیدن به اظهار خشم و درگیری وجود داشته و احتمال پذیرش را در طرف مقابل به حداقل می رساند.
۲- مزایای موضوع مورد نظر خویش را با کلماتی که معانی لطیف دارند مطرح نمود و با صبر و حوصله و احترام هر چه تمام تر به طرف مقابل فرصت بررسی و فکر کردن برای انتخاب را داد که به آن " جدال احسن" می گویند.

 بدین ترتیب از برانگیختگی مخاطب برای مقاومت و مبارزه جلوگیری نموده و ذهن را برای پذیرش موضوع مورد نظر آماده می سازند. آیه ی شریفه در برخورد با سایر ادیان برای معرفی دین مبین اسلام این روش را ترجیح داده تا شوق به تحقیق و گرایش برای ایشان ایجاد نماید.

برای تحقق این هدف رهمنود هایی نیز ارائه فرموده است که مختصرا تقدیم می گردد :
۱- ابتدا بایستی تشخیص داد که طرف مقابل برای تحقیق حضور پیدا کرده یا برای عوام فریبی در جهت انکار و تکذیب تا بتوان نحوه ی برخورد را تعیین نمود.
۲- برای ایجاد زمینه مساعد ، لازم است از مسائل مورد اختلاف صرفنظر نموده و مسائل مشترک را طرح کرد.
۳- از ورود به جزئیات خودداری ورزیده و کلیات را طرح کرد زیرا با پذیرفته شدن کلیات به طور طبیعی و به مرور زمان جزئیات نیز به تبع کلیات مورد قبول واقع خواهد شد.
به همین دلیل پروردگار متعال بنای صحبت را بر اصل اعتقادات مشترکی مانند وجود معبود ، عالم قیامت ، لزوم پایداری بر این امور به نام ایمان داشتن با حالت تسلیم را مطرح فرموده است تا آرامش لازم برای تفکر و تامل در موضوعات طرح شده را ایجاد نماید.

    موفق باشید. پورهادی