بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَٰئِكَ يَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِي وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ 
و کسانی که به آیات خدا و دیدار او کفر ورزیدند، آنان از رحمت من مأیوسند و برای آنان عذابی دردناک است.

قرآن کریم( سوره عنکبوت - آیه ۲۳)

شرح :
نا امیدی گناهی است که زمینه ساز گناهان دیگر می گردد. در نگاه اول چنین بنظر می رسد که فرد ناامید آفت زده ای ضعیف بوده که مستحق ترحم است در حالی که خداوند فرد ناامید را مقصر دانسته و ادامه یافتن حالت ناامیدی را ماندن در تقصیر حساب نموده که باعث عذاب او خواهد شد.
دلائلی که خداوند برای مقصر دانستن فرد نامید بیان فرموده است به طور اجمال تقدیم می گردد :
۱- از طرف خالق عالم قدرت درک حقیقت که همان راه هدایت باشد ، به همه ی موجودات عطا شده است تا بتوانند روزی خود را کسب و به کمالات لحاظ شده نائل شوند.
۲- پروردگار عالم عوامل گوناگون و بی شماری را به عنوان نشانه های رسیدن به اهداف در مسیر حرکت قرار داده که هدایت کننده خواهد بود.
۳- جستجو و پایداری بر تلاش تا رسیدن به مقصود ، امری واضح بوده که همه ی مردم آن را دریافته اند و لیکن هر کسی در خصوص موضوعات مورد علاقه اش بدان عمل کرده و در سایر مسائل با کم حوصلگی از ادامه تلاش باز می ایستد.
این توقف تلاش در تحقیق برای درک حقایق باعث بی خبری از راههای هدایت شده محرومیت از مواهب الهی را به دنبال خواهدداشت که علت ناامید شدن از رحمت خدا است.
این افراد به علت علاقه و شوق نشان دادن به لذت های زودگذر و راه های کوتاه به تنبلی و تن پروری عادت نموده و تحمل سختی هدایت را بر خود هموار نمی سازند لذا از درک معنویات لازمه هدایت در زندگی محروم مانده و برای برای رهایی از عذاب وجدان در مقابل عقل حسابگر ، به انکار قیامت اقدام می کنند که کفر محسوب می شود، به همین دلیل مورد تهدید خداوند واقع شده اند.

 موفق باشید. پورهادی