بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحيم
وَقَالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْنٍ لِي وَلَكَ ۖ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَىٰ أَنْ يَنْفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٩﴾ وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَىٰ فَارِغًا ۖ إِنْ كَادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْلَا أَنْ رَبَطْنَا عَلَىٰ قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٠﴾
و همسر فرعون گفت: برای من و تو مایه شادمانی و خوشحالی است، او را نکشید امید است ما را سود دهد، یا وی را به فرزندی خود بگیریم. ولی آنان آگاه نبودند.(۹) و قلب مادر موسی تهی شد . اگر قلبش را محکم و استوار نکرده بودیم تا از باورکنندگان وعده ما باشد به درستی که نزدیک بود آن را فاش کند، (۱۰)

قرآن کریم (سوره قصص - آیات ۹ و ۱۰)

شرح :
چگونگی تولد حضرت موسی (ع) تا جای گرفتن او در کاخ فرعون به عنوان عضو خانواده پیام هایی برای امت های آینده دارد که قابل تامل بلکه ابلاغ وظایفی به این مضمون است :
۱- معمولا تولد نوزاد با صدای گریه همراه است به طوری که خانه های اطراف مطلع می گردند ولیکن هیچ کس از تولد این نوزاد مطلع نشد زیرا پروردگار می خواست تا آن را از جاسوسان فرعون در امان بدارد.
۲- به طور معمول رودخانه های بزرگی که قابل کشتیرانی باشند دارای آب متلاطم بوده اشیای کوچک را غرق می کنند ولیکن  صندوقچه کوچکی که حضرت موسی در آن قرار داده شده بود به آرامی بر روی آب مانده تا در معرض دید فرعونیان سوار بر کشتی قرار می گیرد و این اعجاز پروردگار برای زنده ماندن امانتش بود.
۳- فرعون شخصیتی بی رحم بود که نوزادان پسر را در بنی اسرائیل کشته و دخترانشان را به کنیزی می برد اما در برخورد با این نوزاد دارای رقت قلب شده ، نه تنها از قتل او صرفنظر می کند بلکه حضرت را به فرزندی پذیرفته درکمال رافت و محبت پرورش می دهد و این حالت نشان دهنده ی تصرف پروردکار در روح فرعون برای بزرگ کردن پیغمبر خدا بود.
اعمال این همه اعجاز و ایجاد تحولات فوق العاده از جانب خدا بیانگر یک حقیقت است و آن "حمایت پروردگار از بندگانی که قرار است تمام وجود در خدمت خالق انجام وظیفه کنند".
این نوع حمایت منحصر به حضرت موسی نبوده و در طول تاریخ مذهب به تعدد تکرار شده است که پیامی مهم به تمام انسان ها تا قیامت است تا درک کنند که خالق عالم برای هر انسانی هدفی خاص مقرر فرموده و در صورتی که بنده آن را درک و اجابت نماید تا رسیدن به آن ، تحت الحمایه پروردگار خواهد بود.
بنابراین هر کسی طالب سعادت است بایستی برای شناخت رسالت خویش نزد امام زمانش یا اولیای ایشان کسب معرفت نموده پذیرای وظایف محوله گردد تا از حمایت همه جانبه پروردگار بهرمند شده به سرمنزل مقصود واصل گردد.

  موفق باشید. پورهادی