المَرءُ عَلی دینِ خَلیلِهِ فَلیَنظُرْ أحَدُکُم مَن یُخالِلُ
آدمى بر آیین دوست خود است؛ پس هر یک از شما مراقب باشد که با چه کسى دوستى مى‌کند

قرآن کریم( سوره مومنون - آیات ۱۱۵ و ۱۱۶)
    
بازدید: 24
    

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحيم
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾
آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ (۱۱۵) پس برتر است خدا آن فرمانروای حق، هیچ معبودی جز او نیست، پروردگار عرش نیکو و باارزش است. (۱۱۶)


قرآن کریم( سوره مومنون - آیات ۱۱۵ و ۱۱۶)


شرح :
هدف دار بودن جهان آفرینش موضوع بحث همه ی مکاتب عقیدتی در دنیاست. هر مکتبی سعی می کند با ارائه ی دیدگاهی برتر مردم جهان را جذب و به سوی اهداف خو هدایت نماید که مکاتب انحرافی نیز از همین فرصت استفاده کرده برای جذب این سرمایه ی عظیم جهانی تلاش می کنند.
از دیدگاه مکتب انسان ساز اسلام هر پدیده ای در عالم برای ایجاد تحولات طبیعی نقش و تاثیری به عهده دارد که با قرار گرفتن در مسیر حرکت انسان به سوی کمال مطلوب از جایگاه خاص خود برخوردار است.
این پدیده می تواند حشره ای با عمر چند روزه یا کرات عظیم واقع در فضای لایتناهی با عمر بسیار طولانی باشد. آنچه مهم است علم ایجاد کننده ی ترکیب وجودی با لحاظ نمودن کیفیت زندگی اوست که قرار است موضوع تحقیقات علمی بشر واقع شود.

 سپس انسان عالم را با روش صحیح و پرورش علمی آماده دریافت معارف الهی جهت حضور در محضر پروردگار نماید و ازاین طریق به دریافت نشان خلیفه الهی مفتخر شده در صدر همه ی مخلوقات از جمله ملائک جلوس نماید. قرآن مجید در آیاتی متعدد این امر خطیر را خاطر نشان نموده و از بیهوده گرایی نهی فرموده است.
نکته ی دیگری که تکمیل کننده بحث هدف دار بودن آفرینش است نحوه ی پیمودن این مسیر و چگونگی  وصول به آن جایگاه با عظمت است که در آخر آیه ی شریفه بیان شده است.

خداوند توجه به دو عامل را به عنوان شرط رسیدن به کمال انسان مطرح فرموده است :
۱- اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ : خدا پادشاه قدرتمند برحق است و غیر او معبودی نیست.
لازم است که هر انسانی به این مرتبه از درک و معرفت برسد که بپذیرد عبادت برای پرورش ظهور استعدادهای خاص نهفته در ذات انسان امری ضروری بوده و تنها خدای واحد لایق پرستش است تا از سرگردان شدن بین معبودان ساخته ی افکار بشری  محفوظ بماند.
۲- رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ : پروردگار عرش نیکو و باارزش است.
معبودی به نام " خدا" فقط نمادی برای پرستش نیست بلکه او تدبیر کننده ای ست که عالم را بر اساس علمی لایتناهی خلق نموده و در هر لحظه با پشتوانه ی قدرت مطلق خود تک تک موجودات آن را پرورش داده و به سوی هدفی مشخص که زیباترین جلوه را دارا خواهد شد هدایت می نماید به همین دلیل از واژه ی  "رَبُّ " به معنی "پروردگار یا پرورش" دهنده ی استفاده شده است.
زیرا هدف کلی عالم در چرخه ی خلقت از ملکوت تا قیامت که ایستگاه آخر و زمان ظهور حقیقت خواهد بود همگی برای تجلی جلوه هایی از اسما و صفات خدا است. لذا این خلقت به نتیجه ی مورد نظر خواهد رسید و هیچ مانعی در برابر آن مقاومت نخواهد داشت.

 موفق باشید.  پورهادی


  نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.