بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحيم
وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿٧٣﴾ وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ ﴿٧٤﴾ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿٧٥﴾
و مسلماً تو آنان را به راهی راست دعوت می کنی، (۷۳) و بی تردید کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند از راه منحرف اند. (۷۴) و اگر به آنان رحم کنیم و آسیب و گزندی را که دچار آن هستند برطرف سازیم، باز هم سرگردان و متحیر در سرکشی و طغیانشان لجاجت می ورزند. (۷۵)

قرآن کریم( سوره مومنون - آیات ۷۳ تا ۷۵)

شرح :
در این آیات شریفه رفتار کفار و مخالفین اسلام در دو وضعیت مختلف مطرح شده است که به طور مختصر تقدیم می گردد :
الف) اصرار بر عقیده و سرسختی نشان دادن در بحث و گفتگو در انظار عامه ی مردم حمل بر صحت ادعا دارد که مخالفین اسلام در برخورد با پیغمبر خدا از همین ضعف مردم استفاده کرده و ضمن مقاومت در برابر دعوت رسول خدا سرسختانه با حضرت مجادله می کردند و با انواع تهمت و افترا بستن بر پیامبر ، سعی داشتند مردم را نسبت به ایشان بدبین و از پذیرفتن دین خدا منصرف سازند.
در این گونه مواقع خدای متعال با نزول آیات متعدد در تائید صحت دعوت رسولش به پیامبر و پیروان او قوت قلب بخشیده و ایشان را در ادامه ی مبارزه پا برجا می دارد که آیه ی شریفه از همین موارد است.
ب) حالت دیگری که منکران معاد به آن مبتلا بودند لجاجت بر کفر در حین داشتن نهایت ضعف در برابر نیروی لایزال الهی بود که بعضا به صورت حوادث و بلایای مختلف و با هدف تنبیه آنها از طرف پروردگار اعمال شده و آنها را به اظهار عجز و درخواست نجات وادار می ساخت.
اینان در حال گرفتاری به التماس و تضرع می افتادند ولیکن بمحض برطرف شدن گرفتاری مجددا به کفر سابق گرویده اظهار مخالفت می کردند. معمولا چنین حالتی در افراد سست عنصر رخ می دهد که از یک طرف فریفته جاذبه های زودگذر دنیا هستند و از طرف دیگر قدرت مبارزه علیه جبهه حق را نداشته و تحمل هیچ گونه آسیب یا زیان جانی و مالی را ندارند به همین دلیل دچار بی ثباتی در شخصیت بوده و به طور پیوسته در بین حالات آشفته روانی و رفتارهای متناقض ، سرگردان هستند.

  موفق باشید.  پورهادی