بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحيم
كهيعص ﴿۱﴾ ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا ﴿٢﴾
حروف مقطعی که حامل اسرار الهی است (۱)  یاد آوری رحمت پروردگارت بر بنده اش زکریاست (۲)

قرآن کریم(سوره مریم - آیات ۱ و ۲)

شرح :
 واژه ی ذِكْرُ برای توجه دادن به یک حقیقیت به کار گرفته می شود که به هر دلیلی مورد غفلت واقع شده است. در اینجا آیات قرآن مد نظرهستند چون همگی حامل حقایق خلقت جهت هدایت مردم هستند.
رحمت زمینه سازی خدا برای اعطای عوامل حیات و سعادت به مخلوقات و به طور خاص ، انسان است که برطرف کننده ی موانع بوده وبستر حرکت مخلوقات به سمت کمال خویش قرار گرفته است .همین عامل باعث تداوم زندگی مخلوقات شده است  وگرنه با گسترش انواع فساد حیات از بین رفته و امیدی به نجات نبود.
آنچه واقع گردیده ، اعم از نزول آیات کتاب آسمانی در همه ی ادیان الهی تا وقایع  و تحولات عالم ، برای پرورش صفات انسانی است که با کسب علوم مربوطه درهر موضوعی رشد دهنده ی قوای عقلی و تامین کننده ی سعادت اوست به همین دلیل از واژه ی "رَبِّكَ" به معنی " پروردگار" یا " پرورش دهنده" استفاده شده است.
حضرت زکریا ، از پیامبران الهی بوده که سالیان زیادی از عمر خود را بدون داشتن فرزند سپری نموده و به تبلیغ دین خدا اشتغال داشت . در اواخر عمرمشمول رحمت خاص خداوند قرار گرفت و متحمل حوادثی تلخ گردید که منجر به تحولاتی عظیم در زندگی او شد.
اعطای فرزندی به نام حضرت یحی و شهادت او از جمله رحمت خاص خدا به ایشان بود که پس از حصول معرفت به اسرار این آیه ی شریفه ی "كهيعص" حاصل شد.
"كهيعص".
طبق روایت معتبر از امیرالمومنین هر کدام از حروف این آیه نشانه ای برای بیان اخباری به صورت اسرار ، بدین شرح می باشند :
۱- ک : کرببلا ۲- ه : هلاکت ۳- ی : یزید ۴- ع : عطش ۵- ص : صبر
جناب ذکریا با شنیدن مصائب اهل بیت پیامبر در حادثه کربلا و درک عظمت شان آن نزد خداوند ، برای پیروان و عزاداران از خداوند درخواست نمود تا برای همدردی با پیامبر آخرالزمان فرزندی شایسته به او عطا نموده سپس در خدا قربانی شود و بدین ترتیب در مصائب ایشان شریک گردد که خداوند دعای ایشان را اجابت نمود.

موفق باشید. پورهادی