بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ وَلَا تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَحْسُورًا ﴿٢٩﴾ إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا ﴿٣٠﴾
دستت را بخیلانه بسته مدار و به طور کامل هم دست و دل باز مباش که در نهایت نکوهیده درمانده گردی. (۲۹) یقیناً پروردگارت رزق را برای هر که بخواهد وسعت می دهد، و تنگ می گیرد؛ زیرا او به بندگانش آگاه و بیناست. (۳۰)

قرآن کریم( سوره اسرا - آیات ۲۹ و ۳۰)

شرح :
انسان در اجتماع زندگی کرده و در جمع انسانها با پرورش صفات انسانی که فضائل شمرده می شود رشد می کند و به کمال خود می رسد. سنت خدا که همان قانون خلقت باشد چنین تدوین یافته است که استعدادهای نهفته در ذات انسان در برخورد با صحنه های مختلف برانگیخته شده و صاحب خود را برای ورود به مراحل رشد که تحقیق در علوم و معارف و تمحل سختی های مربوطه باشد مهیا می سازد.
بعضی از صفات انسانی نه فقط با کسب علم بلکه در مواجه شدن با حوادث و پدیده ها متحول شده و به رسالت انسانی خود آگاه و رنج ادای آنرا پذیرا می گردد.
مشاهده ی همنوعان نیازمند در اشکال مختلف که بنا به دلائل متفاوتی به انواع مشکلات و نارسائی ها مبتلا هستند عامل مهمی در این بیداری و برانگیختگی حس رسالت و احساس وظیفه نسبت به همنوعان می باشد.
در برخورد با چنین صحنه هایی افراد مختلف دارای واکنش هایی متفاوتند برخی بی تفاوت می گذرند و برخی به کمک کردند اقدام می ورزند. افراد بی تفاوت نه تنها از کسب فضائل محروم خواهند ماند بلکه در مواردی نیز به عقوبت مبتلا خواهند شد.
اما کسانی که دارای فطرت بیدار بوده و با چشم پوشی از لذت زندگی دسترنج خود را به نیازمندان هدیه می کند و به درجات عالیه از درک حقایق رسیده و به جایگاهی شایسته ای که از جانب خدا برای ایشان در نظر گرفته شده نائل می گردند.
  خداوند به این افراد توجه خاص داشته ، از حقوق آنها در دنیا محافظت می کند و از گرفتار شدن ایشان در تنگناهای اقتصادی جلوگیری می نماید. یکی از علائم توجه خداوند به این افراد تذکراتی هستند که نحوه ی انجام عمل خیر را بیان نموده و در این آیات آمده است که نشان می دهد و صحنه های موجود اعم از فقر و ابتلائات، امتحانات الهی برای بندگان هستند که به طور  اجمال ببان می گردد :
۱- بخیلانه دست بسته نداشتن ، تذکر به ضرروت صفت نوع دوستی می باشد که ویژه ی انسان بوده و همگان موظفند در کسب این فضیلت انسانی کوشش نمایند.
۲- دست و دل بازی نکردن ، برای رعایت اعتدال در بخشش است تا درآمد کمک کننده برای تامین زندگی شخصی محفوظ مانده و خودش در تنگنا واقع نشود.
۳- تذکر خداوند به اینکه هر که بخواهد روزی می بخشد ، نشان دهنده ی حقیقت این حوادث است که بر اساس حکمت پروردگار و برای امتحان دیگران ایجاد شده است و قرار نیست این گونه مشکلات صرفا با کمک مالی دیگران برطرف گردد.

موفق باشید. پورهادی