بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحيم
قَالَ وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ 
گفت: چه کسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش ناامید می شود؟!

قرآن کریم (سوره حجر - آیه ۵۶)

 شرح :
نا امیدی خطری بزرگ است که موجودیت فرد را مورد تهدید قرار می دهد و نه تنها ازرسیدن به نتیجه ی مطلوب محروم می گردد بلکه برای رها شدن از عذاب آن ممکن دست به اقداماتی خطرساز بزند که بعضا  به جنایت ختم می شود. نا امیدی عوامل متعددی دارد که چند مورد از آنها به اجمال تقدیم می گردد :
۱- اکتفا نمودن به علم و تجربه ی شخصی خود و قطع  ارتباط با منابع علمی و تجربی موجود در اجتماع باعث می شود که فرد از دستیابی به راه حلها بی اطلاع مانده و خود را در بن بست ببیند و نا امید شود.
۲- قطع ارتباط با خدا که انواع محرومیت ها را به دنبال دارد به عنوان مثال اولا خداوند آفریننده ی انسان بوده و پرورش او و تامین نیازش را به عهده گرفته است پس برای هر مشکلی راه حلی قرار داده که می توان آن را یافت. مسلما صاحب چنین تفکری هیچ گاه در بن بست قرار نگرفته و نا امید نخواهد شد.
ثانیا پروردگار عالم ، انسان را به انواع قوای عقلی تجهیز نموده است تا به کمک آن انواع علوم را آموخته و با کسب مهارت های مختلف به توانایی لازم برای ادامه ی حیات فائق شود و "امید"یکی از همین قواست که محرک حیات و برانگیزنده ی فرد برای تلاش مجدد است که در ارتباط و راز و نیاز با پروردگار ، تقویت شده و هیچ گاه به ضعف کشیده نخواهد شد.
ثالثا رحمت خداوند بستر همه ی نعمت ها و مخلوقات است که لایتناهی بوده تا انسان را به سوی بی نهایت سوق دهد بنابراین هر مشکلی در واقع یک فرصت برای انجام کار جدید و نعمتی دیگر برای بهرمند شدن است که بر بستر رحمت خداوند قرار گرفته و کافیست راه حل آن را از خالق آن درخواست نمائیم تا به نتیجه ی مطلوب نائل شویم.
بنابراین خطری به نام " نا امیدی"متوجه کسانی خواهد بود که از صراط مستقیم معرفی شده از طرف خداوند خارج و در بیراهه ها گم شده اند به همین دلیل به آنها " گمراه : راه گم کرده" گفته می شود.

موفق باشید. پورهادی