بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحيم
وَيُسَبِّـحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَيُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَنْ يَشَاءُ وَهُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللَّهِ وَهُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ 
و رعد، همراه با ستایش خدا تسبیح می گوید و فرشتگان نیز از بیمش و صاعقه ها را می فرستد و به وسیله آن به هر کس بخواهد آسیب می رساند، در حالی که اینان درباره خدا مجادله و ستیز می کنند در صورتی که خدا سخت کیفر است. 

قرآن کریم ( سوره رعد - آیه ۱۳)

 شرح :
عالم خلقت از نظر جنس به دو بخش کلی تقسیم می شود :
۱- عالم ارواح که به طور کلی شامل عالم عقل ، ملکوت، برزخ ، قیامت می شود و اصلاحا به آن عالم معنا نیز گفته می شود. در آن عالم همه ی موجودات با کیفیتی متفاوت وجود داشته و با قوانینی خاص با هم تعامل دارند که خارج از قوای ادراکی موجودات عالم دنیاست و به عنوان اسرار از آن یاد می شود.
در آنجا ساختار وجودی هر موجود متشکل از یک دسته قوای همسو بوده که بدون هیچ گونه تضاد درونی یا معارض بیرونی با تمام قوا به سمت هدف تعیین شده حرکت می کند.
برای اینان اختیار یا اجبار معنا و کاربردی ندارد  زیرا از یک دسته قوای همسو و برای یک نوع کار مشخص خلق شده اند که مسلما بدون مخالفت به انجام وظیفه مشغول می باشند. این همسو بودن قوا در انجام وظیفه ی محوله اطاعت خدا محسوب می شود که تحت معرفتی از دیدگاه خاص آن عالم عمل نموده و برای آنها تسبیح به حساب می آید.
۲- عالم دنیا که این عالم اگر چه از نظر ماهیت و اصول کلی محدود است ولیکن انسان با این همه ی پیشرفت علمی و کسب توانایی در طی نمودن آفاق هنوز به انتها نرسیده بلکه قدرت تصور آن هم نمی تواند داشته باشد.
در عالم دنیا که دارای اجزای بی شماری از نوع ساده و مرکب می باشد بر اساس قانون فلسفی تقابل ها در اشکال مختلف و گسترده ای با هم تعامل دارند که در نگاه ابتدایی متضاد و مخالف بوده و به عنوان مبارزه از آن یاد می شود تا جائی که یکی بر دیگری غلبه کرده و یا در دیگری محو می شوند اما در کل مسیر تکاملی معین شده برای خلقت را طی می کنند و تا موعدی بنام قیامت که پایانی برای این دوره از خلقت تعیین شده ، این نحوه ی زندگی ادامه دارد.
این تقابلها در بین همه موجودات به صورت طبیعی و بدون اظهار مخالفت و نارضایتی صورت گرفته که اطاعت و تسبیح برای ایشان به حساب می آید. اما در خصوص انسان ، به علت داشتن انواع قوای عقلی که عامل رشد و تکامل خواهد بود متفاوت است چون قرار است که در عالم دنیا بر اساس قانون تقابل ها با هم تعامل داشته باشند ، لذا ایجاب می نماید که دارای اختیار در عملکرد بوده تا بتوانند متناسب با تغییر شرایط زندگی رفتار نمایند به همین دلیل دارای رفتاری با کیفیات متفاتی بوده که با معیار تعیین شده از طرف خالق آنها ارزش گذاری و برای هر کدام از آنها جایگاه و مرتبه ای معین خواهد شد.
انسان های حریص که به سهم معمول و تامین نیاز در حد طبیعی قانع نیستند ، از این اختیار در عملکرد سوئ استفاده کرده که باعث انحراف در مسیر معنوی ایشان شده تا آنجا که حتی از اطاعت خالق هستی نیز سر باز زده اند و این مخالفت را با انواع بهانه جویی ها توجیه می کند که به مجادله و ستیزه جویی ختم می شود و در این آیه ی شریفه مورد عتاب پروردگار واقع شده اند.

 موفق باشید. پورهادی