المَرءُ عَلی دینِ خَلیلِهِ فَلیَنظُرْ أحَدُکُم مَن یُخالِلُ
آدمى بر آیین دوست خود است؛ پس هر یک از شما مراقب باشد که با چه کسى دوستى مى‌کند

قرآن کریم ( سوره هود - آیه ۴۷)
    
بازدید: 126
    

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحيم
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُنْ مِنَ الْخَاسِرِينَ
نوح گفت: پروردگارا! من از اینکه چیزی را که به آن علم ندارم از تو بخواهم به تو پناه می برم و اگر مرا نیامرزی و بر من رحم نکنی از زیانکاران خواهم بود. 

قرآن کریم ( سوره هود - آیه ۴۷)


  شرح :
انسان برای طی طریق کمال خلق شده است اما چگونگی طی نمودن آن را نمی داند. آنچه به عنوان استعداد در بطن او قرار داده شده  برگرفته از ذات خدای تعالی بوده که تحت شرایط خاصی اعم از آموختن علوم ، مشاهده ی تحولات طبیعی ، دگرگونی های اجتماعی و تحمل حوادث و مصائب مختلف رشد نموده سپس آثار آن را در رفتار خود می بیند که صفات او محسوب می شود و تعیین کننده ی سرنوشت او در دنیا و آخرت خواهد بود.
هیچ کس غیر از معصومین بدون آموزش در دنیا از نحوه ی پرورش این صفات و چگونه طی نمودن این مسیر اطلاع نداشته و قادر به کسب نتایج مورد نیاز نمی باشد.
خداوند متعال پیامبران و جانشیان ایشان را به علوم مربوطه تجهیز نمود سپس جهت آمورش و تربیت انسان ها در دوره های مختلف و متوالی از زندگی بشر به سوی او فرستاد.
افراد طالب کمال با درک ضرورت رشد علمی و معنوی به حضرات مراجعه و متناسب با میزان تلاش و استعداد ذاتی خود از محضر ایشان بهرمند می گردند.
آنچه در این آیه ی شریفه مورد تاکید خاص قرار گرفته کیفیت ادارک طالبین است که از میزان حساسیت ایشان در واکنش با حوادث و اشتباهات خود استنباط می گردد ، تا آنجا که ملاحظه می شود به خاطر اعتراض نمودن به یک حادثه مانند "علت غرق شدن فرزند"که ناشی از عدم اطلاع نسبت به حکمت آن است ، به درگاه پروردگار عذر خواه می گردد.
اینان دریافته اند که انسان در حالی که در محضر خالق عالم با آن جلال و جبروت حضور داشته که صرف خالقیت و عظمت او ، اطاعت محض را ایجاب می نماید ،  هر لحظه از عمر خود در حال حرکت بوده و توقف ندارد ، حال یا این حرکت در جهت اطاعت پروردگار و نتیجه اش توفیق کسب درجه ای از مدارج کمال است یا در خلاف آن که به سمت پرتگاه هلاکت رفتن خواهد بود.
با توجه تاثیر غفلت و گرانبها بودن عمر انسان که بایستی صرف تهیه توشه ی ابدیت گردد اولیای الهی کمترین اشتباه را به خود نبخشیده و سریعا جهت جبران آن  به درگاه پروردگار عذر خواهی می نمایند که این آیه ی شریفه چنین عملکردی از حضرت نوح (ع) مشاهده می شود.

 موفق باشید. پورهادی



  نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.