بِنام خداوند بخشنده مهربان
سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَا يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ.
به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق گردنکشی و تکبّر می‌کنند از آیاتم بازمی دارم که اگر هر آیه ای را ببینند، به آن ایمان نمی آورند و چون راه هدایت را مشاهده کنند، آن را راه و رسم زندگی نگیرند و اگر راه گمراهی را ببینند، آن را راه و روش خود گیرند؛ این به سبب آن است که آیات ما را تکذیب کردند و از آنها غافل و بی خبر بودند.

قرآن کریم ( سوره اعراف - آیه ۱۴۶)

شرح :
همچنان که بذر کاشته شده در خاک مرطوب با وجود داشتن شرایط مساعد برای رشد و نمو نیاز به گذشت مدت زمانی معین دارد تا آب و مواد لازم را جذب نموده و تحت تاثیر تحولات درونی ، نیروی حیات درون بذر برانگیخته و رشد نماید ؛ مردم نیز برای پذیرفتن دین و درک لزوم آموزش و اجرای قوانین آن تا رسیدن به رشد و تحولات فکری نیازمند فرصتی هستند .
اما کسانی که با وجود اثبات صحت و ضرورت اجرای دین خدا برای برخورداری بدون محدودیت از جاذبه های دنیا از پذیرفتن آن خودداری می ورزند از طرف خداوند کافر نام گرفته و به محرومیت از هدایت همراه با خواری در دنیا و عذاب اخروی تهدید شده اند. اینان علی رغم مشاهده ی راه هدایت برای فرار از مسئولیت به ترسیم راه های انحرافی برای اداره امور زندگی و ابداع رفتارهایی غیر معقول مبادرت می ورزند که نه تنها سودی به حال آنها ندارد بلکه باعث تلف نمودن عمر و استعدادهای فطری می شود که قرآن آن را " گمراهی " می نامد.
پروردگار عالم پس از ابلاغ مکرر دعوت به دین و دادن فرصت کافی برای هدایت به ایشان اتمام حجت نموده وپس از آن دیگر هر گونه دعوت و راهنمایی از آنها را قطع و به حال خودشان رها می کند زیرا با سرپیچی و لجاجت در تکذیب دین خدا زمینهی  هدایت در ایشان از بین رفته و مستحق مجازات می شوند که در موعد مقرر انجام خواهد شد.

موفق باشید.  پورهادی