بِنام خداوند بخشنده مهربان
لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿١٢٤﴾قَالُوا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ ﴿١٢٥﴾ وَمَا تَنْقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا ۚ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ ﴿١٢٦﴾
قطعاً دست ها و پاهایتان را یکی از چپ و یکی از راست جدا می کنم، سپس همه شما را به دار خواهم آویخت. (۱۲۴)گفتند: ما به سوی پروردگارمان بازمی گردیم. (۱۲۵)و تو ما را جز به این سبب به کیفر نمی رسانی که ما به آیات پروردگارمان هنگامی که به سوی ما آمد، ایمان آوردیم. پروردگارا! صبر و شکیبایی بر ما فرو ریز و ما را در حالی که تسلیم باشیم، بمیران. (۱۲۶)

قرآن کریم ( سوره اعراف - آیات ۱۲۴ - ۱۲۵- ۱۲۶)

  شرح :
انسان به طور طبیعی از خطرات جانی و مالی پرهیز نموده سعی در حفظ سلامتی و موجودیت خویش دارد زیرا سلامتی جسم اولین نعمت بزرگ الهی است که بستر سایر فعالیت های انسان قرار گرفته و دستآوردها و موفقیت ها را لذت بخش می سازد.
حال اگر چنین انسانی در شرایطی قرار گرفت که حاضر به فدا کردن چنین موهبتی عظیم باشد باید دید کدام متاع ارزشمندی توجه اش را جلب نموده که حاضر است سلامتی یا جان خویش را فدا نماید.
مطالعه در ادیان بزرگ دنیا و بررسی زندگی افراد فداکار در تمام ادوار زندگی بشر بر روی کره ی خاکی نشان می دهد که درک حقایق و معارف الهی تنها متاع ارزشمندی است که طبع بلند انسانیت را اقناع نموده و حس فداکاری و از خودگذشتگی را در وجود او برانگیخته می کند و چنین قدرت تحول برانگیزی فقط در مکاتب الهی امکان پذیر است زیرا صاحب حقیقت که خداست در قلب و ذهن او تجلی فرموده و جلوه ی دیگری را مشاهده نمی کند.

در چنین مرحله ای انسان وارسته فقط رضای خدا را مد نظر داشته و به غیر او نمی اندیشد. لذا از هیچ گونه تهدیدی واهمه نداشته و بر اقرار به بندگی خدا و ایستادگی بر انجام وظیفه در ادای رسالت انسانی پایدار می ماند که عملکرد ساحران مصری در میدان مبارزه بین حق و باطل به نمایندگی حضرات موسی و هارون در مقابل فرعون و هوادارانش مصداق بارز این تحول معنوی عظیم در وجود انسان می باشد.

  موفق باشید.  پورهادی