بِنام خداوند بخشنده مهربان
وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِمَّا عَمِلُوا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ.
و برای هر کدام به سزای آنچه انجام می دادند، درجاتی است و پروردگارت از آنچه انجام می دهند، بی خبر نیست.

قرآن کریم (سوره انعام - آیه ۱۳۲)

شرح :
طبق قانون فلسفی تشکیک هر موجودی در نوع خود و کیفیت وجودی دارای شدت و ضعف است که با ملاک معیار خاص خود قابلیت درجه بندی دارد. مانند لامپ صد وات یا شصت وات که همگی از یک منبع معین و مشترک انرژی می گیرند ولی هر کدام دارای روشنایی متناسب با ظرفیت ذاتی خود هستند که " شدت وجودی " آنها نامیده می شود.
همه ی موجودات اعم از جانداران و جمادات هر کدام دارای خصوصیات و ظرفیت منحصر به فردی هستند که ویژگی آنها محسوب شده و از بدو خلقت تا پایان عمر این درجه از شدت که به استعداد نیز شناخته شده اند ثابت است.
ولی در مورد انسان این ظرفیت وجودی دو مرحله دارد :
۱- ظرفیت ذاتی که در عالم ملکوت بر حسب نوع هدفی که برای او خلق شده و رسیدن به آن وظیفه و ماموریت شخص در مرحله عالم دنیاست لحاظ گردیده و از تولد تا مرگ برای او ثابت است.
۲- استعدادهای عمومی و خاص افراد که متناسب با نوع تربیت و محیط زندگی هر فردی قابلیت پرورش تا مراحل عالیه را دارد.
مثال اول : شهادت برای مجاهد راه خدا همان ظرفیت ملکوتی است اما شهدا نیز در درجات متفاوتی قرار دارند که تابع اصل دوم یعنی میزان معرفت کسب در دنیاست.
مثال دوم : کسی که دکتر یا مهندس می شود در حالی که دکترا و مهندسین نیز دارای نمرات متفاوتی هستند که بیانگر میزان تلاش آنها در کسب دانش و مهارت است دکتر یا مهندس یا شهید شدن همان ظرفیت ملکوتی و میزان کسب دانش و معرفت تابع تلاش او در دنیاست.
حال اگر این استعداد و توانایی در مسیر هدایت قرار گیرد به مراتبی از کمال خواهد رسید که متناسب با میزان تلاش و اخلاص اوست. اما اگر در مسیر گمراهی و معصیت حرکت کند به نطقه ی مقابل آن درجات در عذاب خواهد رسید. مانند" ۱۰۰+ و ۱۰۰- " که در ریاضیات به عنوان قرینه یا نقطه ی مقابل برای نمایش ارزش و جایگاه هر عدد نشان داده می شود.

موفق باشید. پورهادی