بِنام خداوند بخشنده مهربان
وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَىٰ شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ(۱۴) اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿١٥﴾ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَتْ تِجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ ﴿١٦﴾ مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَا يُبْصِرُونَ ﴿١٧﴾ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿١٨﴾
و هنگامی که با اهل ایمان دیدار کنند گویند: ما ایمان آوردیم و چون با شیطان هایشان [که سرانِ شرک و کفرند] خلوت گزینند، گویند: بدون شک ما با شماییم، جز این نیست که ما آنان را مسخره می کنیم(۱۴) خدا آنان را عذاب خواهد کرد و آنان را در سرکشی وتجاوزشان مهلت می دهد تا سرگردان وحیران بمانند. (۱۵) آنان کسانی هستند که گمراهی را به جای هدایت خریدند، پس تجارتشان سود نکرد و از راه یافتگان  نبودند. (۱۶) سرگذشت آنان مانند کسانی است که آتشی افروختند چون آتش پیرامونشان را روشن ساخت، خدا نورشان را خاموش کرد و آنان را در تاریکی هایی که مطلقاً نمی دیدند واگذاشت. (۱۷) کر و لال و کورند، به این سبب آنان بازنمی گردند.(۱۸)

قرآن کریم (سوره بقره - آیات ۱۴ الی۱۸)

  شرح :
عالم خلقت بر اساس حقیقتی بنا شده است که همانا علم خداست و با اراده ی توام با قدرت بی نهایت او مسیر کمال را طی می نماید. هر کسی متناسب با میزان ادراک خود، این حقیقت را درک کرده به آن ایمان آورده به سوی سعادت رهنمون می گردد. اما بعضی افراد بنا به دلائل قهری از این قبیل موفق به درک حقایق نشده اند :
۱- نامساعد بودن شرایط خانواده و اجتماع
۲-صفاتی اخلاقی منفی که از طریق ارث به آن مبتلا شده و ناخواسته حس حقیقت طلبی را در افراد متوقف می نماید.
۳- ضعف قوای عقلی که به علت عدم دسترسی به منابع علمی و نداشتن آموزش و تربیت مناسب از رشد و پیشرفت فکری محروم مانده اند.

این چنین افرادی پس از گذشت زمان دیر یا زود از موانع عبور نموده و با دریافت حقیقت به سعادت می رسند. ولیکن برخی اشخاص علی رغم درک حقیقت  به خاطر رسیدن به اهداف دنیایی از قبیل قدرت،ثروت، شهوت،شهرت آگاهانه از حقایق چشم پوشی کرده بلکه آن را انکار می کنند.
از آن بدتر وقتی که نه تنها منکر حقیقت می شوند بلکه آنرا به سخره گرفته و اهل ایمان را مسخره می نمایند. خداوند این گروه را در شماره بدترین مخلوقات قرار داده و به سنگین ترین تنبیه که خواری در دنیا و عذاب در آخرت باشد تهدید نموده است.
خداوند خوار شدن مسخره کنندگان را با مثالهایی در آیات بعد بیان فرموده که یکی از آنها هدر رفتن زحمات ایشان است. یعنی پس از سال ها نقشه کشیدن علیه جامعه ی مومنین و برنامه ریزی برای رسیدن به اهداف سلطه جویانه همراه با تلاش مستمر و خرج کردن انبوه ثروت ها به یک باره از جایی که حدس نخواهند زد تغییری ایجاد شده به طوری که تدابیر آنها نقش برآب شده به سقوط کشیده می شوند که این تغییر ناگهانی شرایط و ساقط شدن از تمام هستی نوعی تنبیه تمسخرآمیز خداوند است که برای عبرت اهل عالم تدبیر شده است.
اینان نه تنها تلاشها و اندوخته را از دست رفته می بینند بلکه سرگردان و بلاتکلیف در پائین ترین طبقات اجتماع خواهند ماند بمانند کوران و کرانی که در تاریکی رها شده نه قادر به دیدن راه نجات هستند و نه قادر به شنیدن و درک سخن راهنمایان از سایر افراد می باشند که این حالت همان وعده ی خواری خداست.

  موفق باشید. پورهادی