بِنام خداوند بخشنده مهربان
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ ۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٢٧﴾لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي مَا أَنَا بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ ۖ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ ﴿٢٨﴾
وداستان دو پسر آدم را به درستی و راستی بر آنان بخوان، هنگامی که هر دو نفر با انجام کار نیکی به پروردگار تقرّب جستند، پس از یکی پذیرفته شد، و از دیگری پذیرفته نشد. گفت: بی تردید تو را می کشم. [او] گفت: خدا فقط از پرهیزکاران می پذیرد. (۲۷)مسلماً اگر تو برای کشتن من دستت را دراز کنی، من برای کشتن تو دستم را دراز نمی کنم؛ زیرا از خدا پروردگار جهانیان می ترسم. (۲۸)

قرآن کریم ( سوره مائده - آیات ۲۷ و ۲۸)

شرح :
قرآن برای ایجاد روابط صحیح عاطفی در بین افراد جامعه مردم را به انجام عمل خیر سفارش می کند ولیکن عمل خیر شرایطی دارد که باید آن را رعایت نمود تا به نتیجه ی مطلوب واصل شود که چند مورد از آن به طور مختصر تقدیم می گردد:
۱- نیت خالصانه : لازم است انجام دهنده ی کار خیر بداند که قبل از هر اقدامی بایستی نیت خود را برای رضای خدا خالص نموده و در قبال این کار هیچ انتظار پاداش یا خدمتی از کمک گیرنده نداشته باشد.
۲- حفظ شان : انجام دهنده خیر در اقدام خود بایستی خود را تحت نظر خدا ملاحظه نموده بنابراین انجام کار خیر او به نحوی باشد که شان کمک گیرنده حفظ شده آبروی و احترام او در اجتماع خانواده و محیط زندگی محفوظ بماند.
۳- کسی که کار خیر انجام می دهد باید توجه داشته باشد که اموال او همه متعلق به پروردگار عالم بوده که برای پرورش روح و جسم بنده در اختیارش قرار داده است بنابراین اولا نبایستی ترسی از کم شدن ، مانع عمل بخشش گردد. ثانیا شوق و رضایت به انجام خیر عامل پرورش روح و کسب صفت سخاوت است که آرامش همراه با  برکت و محبت نسبت به همنوعان برای او به دنبال خواهد داشت.

خداوند در داستان فرزندان آدم قربانی قابیل را به خاطر نداشتن نیت خالصانه نپذیرفت و آنرا امتحان الهی معرفی نمود تا درس عبرتی برای همگان گردد.
اما نکته ی بعدی که مورد نظر آیه ی شریفه است پرهیز از عمل مقابله به مثل در برخورد با جرم و تخلف افراد است که جناب هابیل در مقابل تهدید شدن به قتل از طرف برادر رعایت نموده و ترس از خدا را برای جلوگیری از ارتکاب به گناه یادآور شده است.
زیرا مقابله به مثل اولا عامل انتشار جرم و گناه بوده ارتکاب به جنایت را به امری رایج در اجتماع تبدیل خواهد کرد. ثانیا باعث ایجاد بی نظمی و آشفتگی ناشی از عدم پایبندی به قانون همچنین ناامنی در اجتماع شده بنیان جامعه را منهدم کرده و آن را در مقابل تهاجم بیگانگان ضعیف می کند.

موفق باشید. پورهادی