قرآن کریم ( سوره نساء- آیات ۱۶۷-۱۶۸-۱۶۹)
شنبه 28 بهمن 1402
بازدید: 255
بِنام خداوند بخشنده مهربان
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١٦٧﴾إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا ﴿١٦٨﴾إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا ﴿١٦٩﴾
مسلماً کسانی که کافر شدند و از راه خدا بازداشتند، یقیناً به گمراهی دور و درازی دچار شده اند. (۱۶۷)بی تردید کسانی که کافر شدند و ستم ورزیدند، خدا بر آن نیست که آنان را بیامرزد و به راهی هدایت کند. (۱۶۸)مگر به راه دوزخ که در آن جاودانه اند؛ و این کار بر خدا آسان است. (۱۶۹)
قرآن کریم ( سوره نساء- آیات ۱۶۷-۱۶۸-۱۶۹)
شرح :
خداوند انسان را خلق نمود و راه هدایت را برایش گشود ولیکن این موجود سراسر استعداد که بایستی طالب مراتب عالیه باشد در بعضی از مراحل زندگی دنیا ، جذب جلوه های عالم ماده گردیده ، از ادامه ی راه باز می ماند که به وسیله ی تنبیهاتی به راه صحیح هدایت می گردد ؛ این موضوع در آیات قبل بیان شد اما در این آیات مشاهده می شود که خداوند انسان منحرف را محروم از هدایت اعلان می فرماید و اعمال محرومیت به این دلایل می باشند :
۱- فطرت انسانی بذاته شناسای خالق و پذیرای هدایت است حتی اگر تک و تنها در طبیعت رها شود و هیچ راهنمایی هم نداشته باشد ، با مشاهده ی انواع موجودات و نعمت های مختلف و برخورد با حوادث وجود نیرویی حاکم را درک کرده و طالب توجه و پرستش آن خواهد بود.
اما همین انسان به علت زیاده خواهی در بهرمندی از لذت های دنیا ، به جایی می رسد که نه تنها مشاهدات خود را نادیده می پندارد بلکه به نصایح دیگران حتی پیامبران الهی نیز توجهی نکرده ، با آنها اظهار مخالفت هم می کند که در این مرتبه به او کافر گفته می شود ؛ یعنی آگاهانه و به خاطر منافع دنیوی ، با دعوت خدا مخالفت می کند.
۲- کلمه ی "ظلم " به معنی سایه افکندن و ایجاد مانع در برابر نور است زیرا این افراد نه تنها خودشان حقیقت دین و هدایت را نمی پذیرند بلکه مانع هدایت دیگران نیز هستند به همین دلیل به آن " ظلم " می گویند به این صورت که به روشهای مختلفی سعی در منحرف کردن اذهان دیگران نموده و مانع از درک معنویت و نور هدایت می شوند.
بنابراین ارائه ی هر گونه دلیل و راه هدایت به اینچنین افرادی بی فایده بوده و دیگر امکان برگشتی برای آنها تصور نمی شود پس خداوند ایشان را در مسیر دوزخ قرار داده تا به وسیله ی مجازات هایی حساب شده ، لذت های فانی دنیا و آثار آن را از وجود آنها برطرف نموده و چشمشان به حقایق روشن گردد.
هر چند که مهلت تعیین شده برای بهرمندی از لذت چند روزه ی دنیا ، ممکن است که درک این حقایق را مشکل سازد ولیکن برای خدای قادر متعال که اینچنین خلقت عظیمی را با یک فرمان ایجاد نموده است اعمال چنین مجازاتی آسان است.
موفق باشید. پورهادی