بِنام خداوند بخشنده مهربان
قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿٣١﴾قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ ۖ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ ﴿٣٢﴾
بگو: اگر خدا را دوست دارید، پس مرا پیروی کنید تا خدا هم شما را دوست بدارد، و گناهانتان را بیامرزد؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۳۱) بگو: از خدا و پیامبر اطاعت کنید. پس اگر روی گردانیدند ، یقیناً خدا کافران را دوست ندارد. (۳۲)

قرآن کریم(سوره آل عمران- آیات ۳۱ و ۳۲)

شرح :
پروردگار عالم پس از نهی نمودن مومنین از دوستی با کفار برای نجات ایشان از سقوط در دام دشمن جهت انتخاب دوست و بهرمندی از این نعمت پروردگار ، شرایطی را تعیین فرموده تا مومنین بتوانند به شناخت بیشتر از این موهبت الهی و نحوه ی تداوم آن همچنین آثار و برکات مربوطه  نائل گردند.
۱- شناخت دوست حقیقی : همانطور که در آیه ی ۲۸ تشریح گردید دوستی ، احساس محبتی در قلب افراد نسبت به یکدیگر است که در نتیجه ی بندگی خدا حاصل شده و رحمت پروردگار محسوب می گردد بنابراین ، مومن بهه هیچ وجه نمی تواند با کافر دوست شود زیرا " کافر" به کسی گفته می شود که خدا را منکر می شود. جهت تشخیص صحت دوستی در این آیه ی شریفه ، پیروی از پیامبر به عنوان " ملاک و معیار"  معرفی شده است ؛ زیرا پیامبر اسلام نزدیک ترین بندگان به خدا بوده که در نتیجه ی آن وجود ایشان تمام و کمال مورد رحمت خدا واقع شده تا جائی که " رحمت برای عالمیان" و " حبیب خدا"  لقب گرفتند بنابراین دوستی ایشان حقیقی بوده و پیروی از حضرتش ملاک داشتن " صفت دوستی " می باشد.
۲- تداوم دوستی : با پیروی از پیامبر بندگی خدا برای پیرو ثابت شده و متقابلا خدا هم او را به عنوان دوست پذیرفته که عامل بقای صفت دوستی می شود زیرا خدای ازلی و ابدی با قدرت بی نهایتش از این دوستی پشتیبانی می کند.
۳- نتایج دوستی حقیقی: پیروی از پیامبر خدا باعث هدایت فرد پیرو شده و به شناخت گناه و روش های محفوظ ماندن از آن آگاه می شود و با رجوع به درگاه خدا و کمک گرفتن از نیروی لایزال الهی از گناه و آثار آن پاک شده ، مورد آمرزش خدا قرار می گیرد که این حالت ، نجات بوده و از بزرگترین موفقیت های معنوی محسوب می گردد.
۴- استوار شدن در دوستی : خداوند با معرفی " آمرزنده و مهربان " بودن از یک طرف امید به سعادت را در قلب بنده ی خود ایجاد می نماید که مقاومت در برابر گناهان آینده را برای او میسر می سازد ؛ از طرف دیگر با تهدید از " رویگرداندن از اطاعت پیامبر" در این وعده ی الهی ، باعث پایدار ماندن بنده در دوستی خود با اهل ایمان شده که تضمین سعادت برای مومن خواهد بود. 

موفق باشید. پورهادی