بِنام خداوند بخشنده مهربان
يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ ﴿٢٧٦﴾إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٢٧٧﴾
خدا ربا را نابود می کند و صدقات را فزونی می دهد و خدا هیچ ناسپاس بزه کاری را دوست ندارد. (۲۷۶) مسلماً کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، و نماز را به پا داشتند، و زکات پرداختند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی است، و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند. (۲۷۷)

قرآن کریم (سوره بقره- آیه ۲۷۶ و۲۷۷)

  شرح :
داد و ستد در اجتماع انسانی امری ضروری است که باعث ارتباط بین افراد و مشاغل مختلف شده و نیازهای عموم مردم را برآورده می سازد. با توجه به حوادث پیش بینی نشده ای که بعضا می تواند حاصل سالها تلاش و زحمت را برباد دهد ، لحاظ نمودن راه حلی تحت عنوان کمک مالی به افراد زیان دیده ، یک ضرورت است تا بار دیگر فرصت بازسازی زندگی به دست آورده از ورشکستگی نابود کننده نجات یابند.

این کمک مالی به دو صورت امکان پذیر است :
۱- کمک دهنده مقداری پول یا امکانات مورد نیاز را ارائه داده و سپس بیش از آنچه پرداخت کرده را به عنوان دستمزد کمک خود بازخواست نماید که قرآن آن را ربا و حرام اعلام کرده است زیرا میزان اضافه ی درخواست شده اولا هیچ حد و مرزی نداشته و کمک دهنده می تواند به علت نیازمند بودن فرد حادثه دیده ، هر مبلغی را به او تحمیل کند. ثانیا پرداخت دسترنج کمک گیرنده است که از دست رفته و این روند کمک رسانی در دراز مدت باعث تضعیف وام خواه می شود.
۲- کمک کننده پول یا اموال مورد نظر را بدون درخواست اضافه ، در اختیار افراد زیان دیده قرار دهد و در این کار می بایست برای باز پرداخت آن ، کمک گیرنده را تحت فشار قرار ندهد تا بدهکار بتواند ، پس از بازسازی زندگی ، بدهی خود را بپردازد.
و همچنین در صورت مشاهده ی ناتوانی بدهکار در پرداخت بدهی قسمتی از کمک را به صورت بلاعوض لحاظ نموده تا کمک گیرنده در جهت رشد و پیشرفت ، یاری شود.
خداوند گروه اول را گناهکارانی می خواند که جامعه را به سوی فساد و تباهی سوق می دهند اما گروه دوم افرادی هستند که عامل خیر و برکت بوده سعادت جامعه را تامین می نمایند.

پروردگار کسانی را منشا چنین امور خیری می داند که  به خدای یکتا ایمان آورده و انجام عمل صالح را وظیفه ی خود بدانند. به پا دارنده ی نماز باشند ؛ زیرا نماز باعث ارتباط دائم با خالق عالم است و بندگان را در انجام رسالت انسانی یاری می سازد.  پرداخت زکات را وظیفه ی خود قرار دهند ؛ زیرا این عمل دلبستگی به ثروت را کم نموده ومردم را قادر می سازد تا بتوانند از اموال خود تحت نظر امام و به صلاحدید ایشان ، به آسیب دیدگان هدیه داده و از نابودی ایشان جلوگیری کنند.

بدیهی است که چنین افرادی هم در زندگی دنیا دارای نشاط و آرامش حاصل از عملکرد خود خواهند بود زیرا با عمل صالح ، غم و انده را از جامعه محو نموده
و محیطی با نشاط برای زندگی ایجاد کرده اند و هم در آخرت از پاداش الهی برخوردار خواهند شد.

موفق باشید. پورهادی