بنام خدا
در رضا به خشنودی خدا-۴
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي وَ وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي وَ هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ  وَ اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى مَا زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ مِنْ شُكْرِي إِيَّاك عَلَي مَا خَوَّلْتَنِي وَ اعْصِمْنِي مِنْ أَنْ أَظُنَّ بِذِي عَدَمٍ خَسَاسَةً أَوْ أَظُنَّ بِصَاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلًا فَإِنَّ الشَّرِيفَ مَنْ شَرَّفَتْهُ طَاعَتُكَ وَ الْعَزِيزَ مَنْ أَعَزَّتْهُ عِبَادَتُكَ
خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و مرا به مقرّراتت دل‌خوش کن و سینه‌ام را به موارد فرمانت گشاده فرما و به من حالت اعتماد و اطمینان بخش؛ تا به وسیلۀ آن اقرار کنم که دستورات تو، جز به آنچه خیر است روان نشده؛ و شکرم را برای حضرتت نسبت به آنچه از من دور داشتی و عطایش را دریغ کردی، از شکرم بر آنچه به من عنایت فرمودی، افزون‌تر قرار ده
و مرا از این‌که به تهیدست فقیری گمان پستی برم و به ثروتمندی گمان برتری ورزم، حفظ فرما؛ چه آن‌که شریف، کسی است که طاعت تو او را شرافت داده و عزیز کسی است که عبادت تو او را به عزت نشانده.
(صحیفه سجادیه)

شرح :
در این فراز از دعا حضرت با درود فرستادن بر پیامبر (ص) و خاندان گرامی ایشان می فرمایند که توسل به حضرات و دستگیری ایشان روح شخص را از گرفتار شدن به آفت حسادت نجات می دهد.
تحت تعلیم و تربیت معصومین روح شخص دارای سعه ی صدر می گردد یعنی گستردگی در تمام ابعاد وجودی انسان که همان بالا رفتن ظرفیت  باشد بنابراین وجود او برای  پذیرش علوم تربیتی  جهت طی مراحل عالیه و تحمل حوادث مربوطه آمادگی پیدا می کند.
آن چیزی که می تواند راهنمای انسان در این راه باشد علم حقیقی انسان شناسی و جامعه شناسی است که نزد امام معصوم می باشد و انسانهای تربیت شده در مکتب اسلام به دست این مربیان حقیقی بشریت ازهر گونه آلودگی دور مانده به مقام شرافت نائل آمده اند.
سپس با عمل به وظایف خود و ادای حقوقی که بر عهده ی ایشان نسبت به خدا، ائمه و جامعه می باشد ، بندگی خدا را به جا آورده به فوزعظیم خواهند رسید.
این چنین شخصیت هایی دیگر ثروت دنیا یعنی توده های سنگ و فلز خوشرنگی به نام جواهرات را نشانه برتری ندانسته و نداشتن این توده های ظاهر فریب را پستی نمی دانند.
ایشان شکرشان بر آنچه از آن بازداشته شده اند نسبت به آنچه به آن عطا شده اند بیشتر خواهد بود زیرا آنچه از آن بازداشته شده اند یا پرتگاههای هلاکت هستند یا مراتبی است که درک آنها از تحمل ایشان خارج بوده است .
لذا به فرمایش معصومین(ع) خارج از ظرفیت عمل نمودن نیز باعث هلاکت است . در نتیجه این شکر باعث بالا رفتن ظرفیت و ایجاد شرایط مساعد شده و زمینه ساز عطا شدن مراتب عالیه خواهد بود که بدین ترتیب مراحل یکی پس از دیگری طی می گردد.

موفق باشید. پورهادی