المَرءُ عَلی دینِ خَلیلِهِ فَلیَنظُرْ أحَدُکُم مَن یُخالِلُ
آدمى بر آیین دوست خود است؛ پس هر یک از شما مراقب باشد که با چه کسى دوستى مى‌کند

نهج البلاغه--خطبه ۲۱۶
    
بازدید: 1175
    

بنام خدا


یکی از واجبات الهی ،یکدیگر را به اندازه توان نصیحت کردن و بر پا داشتن حق و یاری دادن به یکدیگر است

نهج البلاغه--خطبه ۲۱۶


شرح:


در این فرمایش :امام سه امر از واجبات الهی را همراه با شرایط انجام آنها، بیان می فرمایند:


الف)-نصیحت ،که این امر دارای شرایط وخصوصیاتی است.
۱--نصیحت کننده بایستی به موضوع هم در بعد علمی و هم در عمل با اندوخته تجربه کافی ،اشراف لازم را داشته باشد.
۲--ناصح دارای تقوای لازم برای حفظ آبرو --شان و حریم نصیحت شونده، باشد.
۳-ناصح بایستی مسئولیت گفته های خود را پذیرفته
و قادر به تحمل عواقب آن باشد.

ب)-برپا داشتن حق که در دو وضعیت متفاوت پیش خواهد آمد.
۱-- هر جا مشاهده کردید که بین حق و باطل نزاع می باشد بی تفاوت نبوده و از حق دفاع نمائید.
۲--در مواقعی که حق مسکوت و به فراموشی سپرده شده،بصورت ابتکاری و ابتدا به ساکن اقدام به احیای آن نمائیم.

ج)-یاری دادن بیکدیگر:که همان تعاون--همدلی--همراهی کردن افراد اجتماع در موضوعات رایج و روزمره زندگی است و اتحاد--صمیمیت --رونق را برای اجتماع به ارمغان خواهد آورد.
شرایط:
بدیهی است که امام ، میزان توانائی مومنین را شرط و حد برای انجام وظیفه قرار داده که شامل:
۱--توانائی مالی،در ادای دین و سرمایه گذاری برای راه اندازی انواع پروژه های عمرانی هم در بخش عمومی و هم در بخش خصوصی خواهد بود.
۲--داشتن اعتبار که همان نفوذ سیاسی اجتماعی بوده و میتواند پشتیبان برای تایید و تثبیت مبانی فرهنگی--دینی و عامل ایجاد تحولات مثبت باشد.
۳--شجاعت و قدرت در جلوگیری از فساد و تجاوز به حقوق و حریم مردم، که باعث ایجاد امنیت و حفظ دستاوردهای اجتماع خواهد شد.

موفق باشید. پورهادی.



  نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.