بسم الله الرحمن الرحیم
فرازهایی از دعای عرفه-۱۴
وَ فِي نَفْسِي فَذَلِّلْنِي وَ فِي أَعْيُنِ النَّاسِ فَعَظِّمْنِي وَ مِنْ شَرِّ الْجِنِّ وَ الإِْنْسِ فَسَلِّمْنِي
در نزد خويش خوارم ساز و در ديدگان مردم بزرگم كن، و از شرّ جن و انس سالمم بدار
امام حسین (ع) 

  شرح :
انسان فطرتا خداپرست و کمال طلب است که برای رسیدن به کمالات خویش تلاش می کند. با توجه به ناشناخته بودن خطرات و حوادث آینده نیاز به امکانات و قوایی حمایت کننده دارد تا جبران کننده ضعف او برای عبور از موانع بوده ، بتواند بر ترس ناشی از خطرات و عوامل مزاحم غلبه نماید.
همین انسان پس از سپری نمودن مراحلی و کسب موفقیت هایی احساس قدرت نموده به خود مغرور می شود که این غرور باعث غفلت شده او را در آستانه ی سقوط قرار می دهد.
امام حسین(ع) برای نجات فرد از این خطر عظیم راه حل زیبا و ظریفی را ارائه فرموده اند بدین ترتیب که حساب نفس درون را از سایر فضائل انسانی ظاهری شده جدا نموده و از خداوند درخواست خوار بودن نفس را در مقابل عقل طرح فرموده اند تا هیچ گاه احساس بزرگی نکرده و در نتیجه به غرور مبتلا نشود.
با این دیدگاه ضمن حفظ کرامات فرد در اجتماع انسانی که لازمه ی فعالیت و ادامه مراحل کمال است شخصیت درون را از آفات نفسانی محفوظ داشته جایگاه اجتماعی فرد را برای ادامه حضور در جامعه و کسب موفقیت های بعدی حفظ می نمایند.
مسلما چنین شخصیتی در میان سایر انسانها از جلوه خاص برخوردار شده مورد توجه و حسادت رقیبان قرار می گیرد. افراد مخالف دشمنی خود را پنهان داشته و مخفیانه سعی در ضربه زدن دارند که یکی از این روش های پنهانی به کار گرفتن قوای غیبی شروری بنام جن است که با نوشتن وردهایی انجام می شود.
امام حسین(ع ) برای محفوظ ماندن از این نوع آسیب ها رجوع به درگاه الهی را توصیه می فرمایند زیرا خدای قادر مهربان بهتر از هر کسی اولا به حال بنده مومن خویش دلسوز بوده و در حفظ او از هر گونه آسیبی اقدام خواهد نمود. ثانیا خداوند آگاه به عالم غیب و شهود بوده غالب بر تمام قوا می باشد بنابراین تنها قدرت بازدارند و موفق ، او خواهد بود.

  موفق باشید. پورهادی