بسم الله الرحمن الرحیم
فرازهایی از دعای عرفه-۴
لاَ تَخْفَي عَلَيْهِ الطَّلاَئِعُ (الطلايع) وَ لاَ تَضِيعُ عِنْدَهُ الْوَدَائِعُ (الودايع) جَازِي كُلِّ صَانِعٍ وَ رَائِشُ (رايش) كُلِّ قَانِعٍ وَ رَاحِمُ كُلِّ ضَارِعٍ
طليعه ها بر او پوشيده نمي ماند و وديعه ها نزد او ضايع نمي شود پاداش دهنده هر سازنده و بی نيازكننده هر قناعت گر و رحم كننده بر هر نالان و فرو فرستنده سودها
امام حسین(ع)

شرح :
هر آغازی یک طلیعه است که معمولا ابتدای آن از نظر ما پوشیده مانده و پس از طی مراحلی آشکار می گردد ولیکن لحظه ی شروع آن در علم خدا ثبت و برای او آشکار است. لازمه ی امانتداری قدرت بر حفظ آن از انواع حوادث ویرانگر است  که خداوند به دلیل قادر مطلق بودن، نگهدارنده ای مطمئن است.
البته این بیان امام می تواند کنایه ای باشد یعنی  سفارش می فرمایند که هر کاری برای خدا انجام شود در واقع سپرده ای نزد خداست که تا ابد محفوظ بوده و ذخیره ی آخرت محسوب می گردد.
چه بسیار تلاش و زحمت ها که عقیم مانده و صاحب آن از زحمت خود بهره ای نبرده است بنابراین در کسب موفقیت ها بایستی شکر خدا را مقدم داشت زیرا این توفیق با حمایت خدا حاصل شده است.
گاهی افراد از ثروت خود کمتر استفاده کرده و سعی در ذخیره کردن آن دارند که به آن صرفه جویی می گویند اما قناعت به حالتی گفته می شود که شخص نسبت به دارایی دنیا احساس بی نیازی می کند و چنین کیفیتی ایجاد نمی شود مگر به اعطای غنی ذاتی از جانب پروردگار که موهبتی الهی است و در اینجا مد نظر امام حسین(ع) می باشد.
خداوند عالم لایتناهی را خلق نموده و از باب رحمت روزی رساندن به تمام موجودات آن را اعم از قوی و ضعیف برخود فرض فرمود لذا پرورش ضعفا را مد نظر قرار داده و شنوای ناله ی هرضعیف و اجابت کننده ی آن است.

موفق باشید. پورهادی