بسم الله الرحمن الرحیم

فراز بیست و دوم از دعای مکارم الاخلاق 
۲۲-اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَوِّجْنِي بِالْكِفَايَةِ ، وَ سُمْنِي حُسْنَ الْوِلَايَةِ ، وَ هَبْ لِي صِدْقَ الْهِدَايَةِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالسَّعَةِ ، وَ امْنِحْنِي حُسْنَ الدَّعَةِ ، وَ لَا تَجْعَلْ عَيْشِي كَدّاً كَدّاً ، وَ لَا تَرُدَّ دُعَائِي عَلَيَّ رَدّاً ، فَإِنِّي لَا أَجْعَلُ لَكَ ضِدّاً ، وَ لَا أَدْعُو مَعَكَ نِدّاً .
خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و تارک وجودم را به تاج توانایی و لیاقت بیارای و به حسن سرپرستی، بلند مرتبه‌ام گردان و مرا هدایت راستین ببخش و به گشایش در امور زندگی آزمایشم مکن و آرامش نیکو به من عطا فرما و زندگی‌ام را دشوار و سخت قرار مده و دعایم را به من بر مگردان، برگرداندنی تلخ و ناهنجار؛ همانا من برای تو ضدی در اعتقادم قرار نمی‌دهم و با تو همانند و شبیهی نمی‌خوانم.

(صحیفه سجادیه)

شرح :
فرمایشات امام سجاد(ع) در این فراز از دعا را می توان به سه بخش تقسیم نمود که هر کدام پیامی خاص به همراه دارد :
۱- تارک وجود را به تاج لیاقت آراستن .... این جمله اشاره دارد به آن نوع از استعداد انسانی که پرورش آن می تواند انسان را به قوی ترین موجودات تبدیل کند و آن  نیروی عقل است که تحت عبودیت و تربیت الهی انسان را اشراف مخلوقات و گل سر سبد آفرینش قرار داده و امام آنرا " تاج لیاقت" نامیده است.

۲- برخورداری از هدایت راستین در حالی که گشایش امتحان شونده از جانب خدا درآن نباشد... همچنان که بدن ما با تمرینات سخت و حساب شده ی ورزشی پرورش یافته و مستحکم می گردد قوای روحی ما نیز تحت مدیریت عقل و با هدایت پروردگار پس از پذیرفتن رسالت انسانی و تحمل سختی های خاص آن پرورش یافته و در اعتقاد به اصول توحیدی استواری می یابد.
معمولا نفس راحت طلب از پذیرش سختی طفره رفته و خواستار برطرف شدن هر گونه سختی می باشد . امام سجاد (ع)نسبت به گشایش در این نوع از سختی هشدار داده و امر به تحمل و پذیرفتن آن را می فرمایند.

۳- سختی های طبیعی زندگی با عملکردی صحیح قابل گشایش هستند و کسانی که با اعتقاد به خدا و بر اساس اصول تربیت صحیح دینی رفتار می کنند در عبور از این گردنه ها دارای آرامش خواهند بود اما در مواردی که سختی های موجود نتیجه ی غفلت از یاد خدا و اشتباهات خود فرد بوده باشد زندگی را تلخ و ناگوار می سازد.
امام افراد را از این نوع دشواری پرهیز داده و با بیان جمله ی "شبهه قرار ندادن در اعتقاد به خدا" اشاره به انحرافات فکری می نمایند و به توبه و اصلاح سفارش می فرمایند.

موفق باشید. پورهادی