بسم الله الرحمن الرحیم

فراز سوم از دعای مکارم الاخلاق 
۳- اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنِي مَا يَشْغَلُنِي الاِهْتَِمامُ بِهِ ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْأَلُنِي غَداً عَنْهُ ، وَ اسْتَفْرِغْ أَيَّامِي فِيما خَلَقْتَنِي لَهُ ، وَ أَغْنِنِي وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ فِي رِزْقِكَ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِالنَّظَرِ ، وَ أَعِزَّنِي وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكِبْرِ ، وَ عَبِّدْنِي لَكَ وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِي بِالْعُجْبِ ، وَ أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلَى يَدِيَ الْخَيْرَ وَ لَا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ ، وَ هَبْ لِي مَعَالِيَ الْأَخْلَاقِ ، وَ اعْصِمْنِي مِنَ الْفَخْرِ .
خدایا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا از آنچه توجّه به آن دچار سرگرمی و مشغولیّت می‌کند، باز دار؛ و در اموری به کار گیر که فردای قیامت در ارتباط با آن از من بازپرسی می‌کنی؛ و روزگارم را در اهدافی که مرا به خاطر آن به وجود آوردی پایان ده؛ و مرا توانگر کن و روزیت را بر من بگستران و مرا به چشم‌داشت نسبت به آنچه در دست این و آن است دچار مکن و ارجمندم ساز؛ و مرا به سرکشی و گردن‌کشی، گرفتار مساز؛ و بر مدار بندگی‌ات قرار ده و عبادتم را به خودپسندی تباه مکن و خیر و نیکی را به دست من برای تمام مردم جاری ساز و آن را با آلوده شدن به منّت نابود مکن و اخلاق شریفه و بلند مرتبه به من ببخش و از فخر فروشی نگاهم دار.

(صحیفه سجادیه)

شرح :
همه ی انسان ها در صفات ذاتی انسانی مشترک بوده و همگی طالب کمال هستند ولیکن شرط رسیدن کمال برای هر فرد انجام وظیفه ای است که خالق عالم براساس حکمت برای او تعیین فرموده است.
با توجه به اینکه انسان ها به اقتضای زندگی اجتماعی و شرایط مختلف زندگی دارای خصوصیات متفاوت بوده و از توانایی یکسان در عرصه زندگی برخوردار نیستند در برخورد با صحنه های مختلف منحرف کننده ای که در مسیر شناخت و انجام وظیفه محوله  قرار دارد دچار نقصان شده و از کسب کمال خویش محروم می شوند.

در اینجاست که حرکت در دو جبهه به موازات هم ضروری می نماید :
الف) شناختن هدف از خلقت هر فرد که توسط خداوند مقدر شده است و از آنجا که این امر از اسرار خلقت بوده و کسی غیر از جانشین پیامبر از آن آگاه نیست.
لذا ارتباط با امام معصوم که امر هدایت را به عهده دارد به عنوان یک ضرورت آشکار می گردد که درک آن مهمترین کار برای فرد طالب هدایت خواهد بود.
ب) آفاتی که در مسیر زندگی انسان قرار داشته به عنوان خطر برای او بوده و بدون هدایت امام معصوم نمی توان از آنها به سلامت عبور کرد.

چند مورد از این خطرات که در این فراز از دعا مطرح شده به طور خلاصه تقدیم می گردد :
۱- سرکشی که ناشی از احساس قدرت بوده و عامل طغیان در مقابل خدا و ظلم به سایر بندگان است.
۲- کارهای خیری که عامل رشد و پیشرفت اجتماع انسانی بوده ولی به علت منت گذاری از درجه ارزش ساقط می شود زیرا منت گذاری باعث از بین رفتن   عزت و کرامت انسانی شده و آثار عمل خیر را از بین می برد.
۳- ایجاد رابطه ی صحیح با اجتماع انسانی عامل شناخت استعدادها و به کار گرفتن آنها برای رفع نیازهای عمومی خواهد بود که مستلزم داشتن اخلاق نیک و متواضعانه در برخورد با عموم مردم جهت ایجاد اتحاد و تشکلهای سازنده می باشد.
فخر فروشی رذیله ای است که باعث تحقیر افراد می شود و از ایجاد اتحاد جلوگیری می نماید در نتیجه استعدادها معطل مانده و اجتماع انسانی از خدمات ایشان محروم می شوند.

موفق باشید. پورهادی