قرآن کریم- سوره هود ( آیه ۷)
چهار شنبه 3 آبان 1402
بازدید: 353
بِنام خداوند بخشنده مهربان
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۗ وَلَئِنْ قُلْتَ إِنَّكُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ
و او کسی است که آسمان ها و زمین را در شش روز آفرید، در حالی که تخت فرمانروایی اش بر آب [که زیربنای حیات است] قرار داشت، تا شما را بیازماید که کدام یک نیکوکارترید؟ و اگر بگویی: [ای مردم!] شما یقیناً پس از مرگ برانگیخته می شوید، بی تردید کافران می گویند: این سخنان جز جادویی آشکار نیست.
قرآن کریم- سوره هود ( آیه ۷)
شرح :
خداوند دارای قدرت بی نهایت در خلقت است و هیچ مانعی برای اجرای امرش وجود ندارد به طوری که با فرمان ""موجود باش" پدیده ی مورد نظرش ایجاد - می گردد.
بنابراین برای خلقت عالم نیاز به فرصت شش روزه ندارد در نتیجه و با توجه قرائن موجود در روایات این گونه استنباط می شود که عالم موجود در قالب شش مرحله طراحی و ایجاد شده است که هر موجودی برای رسیدن به کمال خویش بایستی این شش مرحله را سپری کند.( شرح خصوصیات این شش مرحله قبلا تحت عنوان" مراحل خلقت" بیان شده که جهت تحقیق علاقمندان در سایت موجود است.)
عرش به معنی تخت سلطنت است که صاحب قدرت برای اجرای برنامه هایش بر آن قرار گرفته و دستور اجرای آنرا صادر می کند. با توجه به لامکان بودن خداوند می توان عرش را به مفهوم حالتی از قدرت خداوند در نظر گرفت که با فرمان نافذ خویش طرح تدبیر شده بر اساس علم الهیش را به مرحله ی اجرا می گذارد.
منظور از "آب" حالت سیال بودن است که زمینه ساز جریان یافتن تحولات لازمه ی حیات در مراحل خلقت می گردد همچنان که در سوره ی دخان آمده است که خلقت اولیه ی عالم به صورت گاز بوده است. بنابراین بیان واژه ی "آب" می تواند برای تفهیم جریان حیات به عموم مردم بوده باشد.
خداوند عالم با آگاهی از نتایج نهایی عالم آن را خلق نموده است یعنی آزمایش انسان برای آشکار شدن ماهیت او برای خدا نبوده بلکه منظور از واژه ی "آزمایش" معرفی اصول زندگی انسان در عالم دنیاست که بر اساس آزمون و خطا استوار شده تا بدین طریق حقایق عالم و علوم موجود را درک کرده و به کار گیرد و به بهترین نتیجه برای به کمال رسیدن نائل گردد.
کافر به کسی گفته می شود که حقیقت دین را آگاهانه و به خاطر حفظ منافع خود انکار می کند. بنابراین نسبت سحر و جادو دادن به کلام خدا برای انحراف اذهان بوده تا بتوانند به اهداف مورد نظر برسند. اینان در هر لحظه مترصد دست یابی به علوم خلقت هستند تا بتوانند در جهت تثبیت قدرت خود آنرا به کار بندند.
موفق باشید. پورهادی