قرآن کریم (سوره فرقان - آیات ۳۶ و ۳۷)
یکشنبه 30 مهر 1402
بازدید: 346
بِنام خداوند بخشنده مهربان
فَقُلْنَا اذْهَبَا إِلَى الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَدَمَّرْنَاهُمْ تَدْمِيرًا ﴿٣٦﴾ پس گفتیم: هر دو به سوی گروهی که آیات ما را تکذیب کردند، بروید. در نتیجه آنان را به شدت درهم کوبیده و هلاک کردیم.
وَقَوْمَ نُوحٍ لَمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً ۖ وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿٣٧﴾ قوم نوح را هنگامی که پیامبران را تکذیب کردند، غرق کردیم و آنان را برای مردم نشانه ای [عبرت آموز] قرار دادیم، و برای ستمکاران عذابی دردناک آماده کرده ایم.
قرآن کریم (سوره فرقان - آیات ۳۶ و ۳۷)
شرح :
برای تشریح طرح ها و موضوعات بزرگ و پیچیده به ترتیب از دو روش بیان ، استفاده می شود :
الف) اجمال : که در ابتدا کلیت طرح بیان می شود که این شامل بیان موارد ذیل می گردد :
۱- هدف از اجرای طرح و منافع حاصل از آن میباشد.
۲- امکانات موجود که سرمایه ی فعلی بوده و همچنین مشکلات و نیازهایی که باید مورد بررسی قرار گیرند.
ب)تفصیل : بیان جزئیات طرح مورد نظر است که مشتمل می شود به مواردی همچون :
۱- راههای رسیدن به اهداف
۲- شرح تشکیلات که همراه با وظائف افراد و نحوه ی عملکرد آنهاست.
آیات شریفه در این مرحله موضوع را به صورت اجمال بیان فرموده است.
منظور از این کلی گویی می تواند چنین مواردی باشد:
۱- آگاه نمودن شنونده از خبر و تحول عظیمی که در پیش دارند.
۲- آماده نمودن ذهن ایشان برای درک جزئیات این تحول بزرگ.
۳- معرفی هدف این تحول عظیم به صورت بیان سرنوشت اقوام تبهکار همراه با علت آن که بین همه ی آنها مشترک بوده و خداوند سنت خود را مبنی بر هلاکت در برخورد با ایشان به طور قطعی اجرا نموده است.
موفق باشید. پورهادی