قرآن کریم (سوره توبه - آیه ۱۲۲)
یکشنبه 26 شهریور 1402
بازدید: 381
بنام خداوند بخشنده مهربان
وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ
و مؤمنان را نسزد که همگی بیرون روند؛ چرا از هر جمیعتی گروهی کوچ نمی کنند تا در دین آگاهی یابند و قوم خود را هنگامی که به سوی آنان بازگشتند، بیم دهند، باشد که بپرهیزند.
قرآن کریم (سوره توبه - آیه ۱۲۲)
شرح :
آنچه به عنوان دین تعریف شده مجموعه ای از دستورالعمل های چگونه زیستن براساس معیارهای تعیین شده از طرف خدا هستند. انسان علی رغم ظاهر ضعیفش موجودی با استعداد های شگرف است که با قدرت عقل و علم عالم را تسخیر خواهد کرد. مسلما موجودی با این قدرت در صورت طغیان فاجعه آفرین خواهد بود لذا به تربیت و کنترل او در دین مبین اسلام تاکید خاص شده است.
با توجه به مشغله های معمول زندگی برای عموم مردم به طور همزمان آموختن علوم دینی میسر نیست ، به همین علت آیه ی شریفه روش اعزام دانشجو برای کسب علم و انتقال آن به عموم را پیشنهاد فرموده است.
از آنجا که خداوند خالق انسان بوده و به تمام خصوصیات ذاتی او آگاه است و بهترین روش تربیت را در قرآن برای او لحاظ فرموده است که توسط معلمین تربیت شده به دست خدا یعنی انبیاء و اولیای از جانشینان آنها به مرحله ی اجرا گذاشته خواهد شد.
لذا به مسلمین امر شده تا از هر قومی افرادی را انتخاب و جهت آموختن علوم دینی از محضر پیامبر به خدمت حضرت فرستاده تا پس از فراگرفتن علوم مربوطه نسبت به انتقال آن به عموم مردم اقدام نمایند.
موفق باشید. پورهادی