بنام حضرت دوست

مناجات المتوسلین (توسل کنندگان)-۱

إِلٰهِى لَيْسَ لِى وَسِيلَةٌ إِلَيْكَ إِلّا عَوَاطِفُ رَأْفَتِكَ، وَلَا لِى ذَرِيعَةٌ إِلَيْكَ إِلّا عَوَارِفُ رَحْمَتِكَ، وَشَفَاعَةُ نَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ، وَمُنْقِذِ الْأُمَّةِ مِنَ الْغُمَّةِ، فَاجْعَلْهُما لِى سَبَباً إِلَىٰ نَيْلِ غُفْرانِكَ، وَصَيِّرْهُما لِى وُصْلَةً إِلَى الْفَوْزِ بِرِضْوَانِكَ، وَقَدْ حَلَّ رَجَائِى بِحَرَمِ كَرَمِكَ، وَحَطَّ طَمَعِى بِفِنَاءِ جُودِكَ، فَحَقِّقْ فِيكَ أَمَلِى، وَاخْتِمْ بِالْخَيْرِ عَمَلِى، وَاجْعَلْنِى مِنْ صَفْوَتِكَ الَّذِينَ أَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ، وَبَوَّأْتَهُمْ دَارَ كَرامَتِكَ؛ وَأَقْرَرْتَ أَعْيُنَهُمْ بِالنَّظَرِ إِلَيْكَ يَوْمَ لِقائِكَ، وَأَوْرَثْتَهُمْ مَنَازِلَ الصِّدْقِ فِى جِوارِكَ .
معبودم، به پیشگاهت وسیله‌ای جز عواطف مهرت ندارم و به درگاهت دست‌آویزی جز از آنچه از رحمتت شناخته شده و جز شفاعت پیامبرت، پیامبر رحمت و رهایی‌بخش امت از رنج و ناراحتی ندارم، خدایا! این دو وسیله را برای من سبب رسیدن به آمرزشت قرار ده و آن دو را رابطه‌ای برای دست‌یابی به خشنودی‌ات گردان، همانا امیدم به حریم کرمت فرود آمده و مرکب طمعم به آستانه جودت بار انداخته است، پس درباره خودت آرزویم را محقّق ساز و کارم را به خیر پایان ده و مرا از آن برگزیدگانی قرار ده که در میان بهشت قرارشان دادی و در خانه کرامتت جایشان؛ و دیده آنان را در روز قیامت با نگاه به‌سوی جمال خود روشن نمودی و جایگاه راستی را در جوارت به آنان واگذار نمودی.

امام زین العابدین (ع)

شرح :

خداوند تبارک و تعالی برای نجات بندگان از تنگناها و بن بست‌های دنیوی و رساندن به سعادت راههایی گشوده و آنرا به صورت مفاهیمی زیبا از زبان معصومین بیان فرموده است.

الف) مهر : عامل محبت که برقرار کننده ی دوستی بین خالق و مخلوق است و اولا از یک طرف باعث ایجاد انس بنده با خدا شده وحشت تنهایی و احساس ضعف را برطرف نموده از شخصیت او وجودی قوی و پایدار در مقابل حوادث پرورش می دهد. ثانیا این مهر عامل نرم شدن دلهای بندگان نسبت به یگدیگر شده و بین ایشان ارتباط و همکاری در جهت حل مشکلات زندگی را بوجود می آورد.

ب) عطوفت : عطایی از جانب خداست که باعث  نرم شدن اخلاق افراد شده و روح ایشان را انعطاف پذیر می سازد در نتیجه موفق به بررسی رفتار و برگشت پذیری برای رفع اشتباهات گذشته می گردد و نه تنها خسارات وارده را جبران می کند بلکه زمینه ی پیشرفت های آینده را نیز فراهم می نماید.

بدین ترتیب بنده ی متوسل شده به مهر و عطوفت پروردگار و در هر مرحله از مراحل زندگی و در مواجهه با موانع و مشکلات جدید ، حضور خدا و کمک های شایسته ی او را درک و دریافت نموده و شوق بندگی و راز و نیاز با پروردگار در دلش ریشه می دواند و شاهد جمال حق در همه ی جوانب عالم خواهد بود.

موفق باشید. پورهادی