بنام حضرت دوست

مناجات العارفین (خداشناسان)-۵

إِلٰهِى مَا أَلَذَّ خَواطِرَ الْإِلْهامِ بِذِكْرِكَ عَلَى الْقُلُوبِ وَمَا أَحْلَى الْمَسِيرَ إِلَيْكَ بِالْأَوْهامِ فِى مَسالِكِ الْغُيُوبِ  وَمَا أَطْيَبَ طَعْمَ حُبِّكَ ! وَمَا أَعْذَبَ شِرْبَ قُرْبِكَ، فَأَعِذْنا مِنْ طَرْدِكَ وَ إِبْعادِكَ، وَاجْعَلْنا مِنْ أَخَصِّ عَارِفِيكَ، وَأَصْلَحِ عِبَادِكَ، وَأَصْدَقِ طَائِعِيكَ، وَأَخْلَصِ عُبَّادِكَ، يَا عَظِيمُ يَا جَلِيلُ، يَا كَرِيمُ يَا مُنِيلُ، بِرَحْمَتِكَ وَمَنِّكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
خدایا، چه لذّت‌بخش است در دل‌ها خاطرات الهام گرفته از یادت و چقدر شیرین است پویش به‌سوی تو با مرکب اندیشه‌ها در راه‌های غیب و طعم عشقت چه خوش و شربت مقام قربت چقدر گوارا است، پس ما را از راندن و دور کردنت پناه ده و از ویژه‌ترین عارفانت و شایسته‌ترین بندگانت و راست‌گوترین فرمان‌برانت و خالص‌ترین پرستندگانت قرار داده، ای بزرگ، ای باشکوه، ای مهمان‌نواز،ای رساننده به مطلوب، ای به رحمتت و احسانت، به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان

امام زین العابدین (ع)

شرح :

عارف به پروردگار به مرتبه ای از ادراک می رسد که ذهن او محل تجلی انوار الهیه گشته و افکار و نظرات او همگی الهامات خداوندی می شوند.
اینچنین شخصیتی با خدای خویش انس می یابد و طعم شیرین ادراکات به کام جانش گوارا شده ، زحمت پرهیزگاری و اجتناب از دروغ برای او آسان می شود.
فلذا توفیق درک حقایق برایش حاصل شده و در تدبیر امور زندگی شخصی خود و مردم بدون خطا عمل می نماید و به نتیجه مطلوب دست می یابد.
اینان از اعمال نظرات و خواسته هایی نفسانی در کلیه امور شخصی و اجتماعی پرهیز نموده به تقوای الهی و راستگویی به عنوان یک صفت خاص و لازم   شهره اند و به همین علت به میهمانی پروردگار می رسند و بر خوان کرم با شکوه او با مهربانی مورد پذیرائی قرار می گیرند.

موفق باشید. پورهادی