بنام حضرت دوست

مناجات محبان (دوستداران)-۲

إِلٰهىٖ فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَيْتَهُ لِقُرْبِكَ وَوِلايَتِكَ، وَأَخْلَصْتَهُ لِوُدِّكَ وَمَحَبَّتِكَ، وَشَوَّقْتَهُ اِلیٰ لِقائِكَ، وَرَضَّيْتَهُ بِقَضَائِكَ، وَمَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ اِلیٰ وَجْهِكَ، وَحَبَوْتَهُ بِرِضَاكَ، وَأَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِكَ وَقِلاٰكَ، وَبَوَّأْتَهُ مَقْعَدَ الصِّدْقِ فیٖ جِوارِكَ، وَخَصَصْتَهُ بِـمَعْرِفَتِكَ، وَأَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِكَ، وَهَيَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرادَتِكَ، وَاجْتَبَيْتَهُ لِمُشَاهَدَتِكَ؛ وَأَخْلَيْتَ وَجْهَهُ لَكَ، وَفَرَّغْتَ فُؤادَہُ لِحُبِّكَ، وَرَغَّبْتَهُ فِيمٰا عِنْدَكَ، وَأَلْهَمْتَهُ ذِكْرَكَ، وَأَوْزَعْتَهُ شُكْرَكَ، وَشَغَلْتَهُ بِطَاعَتِكَ، وَصَيَّـرْتَهُ مِنْ صَالِحِى بَرِيَّتِكَ، وَاخْتَـرْتَهُ لِمُنَاجَاتِكَ، وَقَطَعْتَ عَنْهُ كُلَّ شَیْ‌ءٍ يَقْطَعُهُ عَنْكَ

خدای من، ما را از کسانی قرار ده که برای قرب ولایتت برگزیدی و برای دوستی و محبتت خالص نمودی و برای دیدارت مشتاق کردی و به قضایت راضی ساختی و نعمت نگاه به جمالت را عطایش کردی و به خشنودی‌ات از او حمایت کردی و از غم هجران و دوری‌ات پناه دادی و در جوارت در جایگاه راستی جای دادی و به شناخت خود مخصوص شان کردی و برای بندگی‌ات سزاوارش نمودی و به اراده‌ات دلباخته‌اش کردی و برای تماشای جمالت برگزیدی؛ و رویش را برای خود از غیر، پاک کردی و دلش را برای عشقت تهی نمودی و آن را به‌سوی آنچه نزد توست مشتاق فرمودی و یادت را به او الهام کردی و سپاس‌گزاری‌ات را نصیبش نمودی و به طاعتت مشغول ساختی و او را از بندگان شایسته‌ات گرداندی و برای راز و نیازت انتخاب کردی و جدا کردی از او هرچه که او را از تو جدا می‌کند

امام زین العابدین (ع)

شرح :

در این فراز از مناجات  خصوصیات مومنین به تفصیل بیان شده که نیاز به بحث مستقل و مفصلی دارد ولیکن مختصرا مطالبی تقدیم می گردد:

۱- در خواست ولایت خدا نمودن یعنی به علت دوستی خاص با خدا تحت سرپرستی او قرار گرفتن و چنین حالتی میسر نمی شود مگر با خالص شدن قلب از محبت غیر خدا.
این افراد نه در صحنه های خوش زندگی فریفته می شوند و نه در حوادث غم انگیز ، نگران و شاکی می گردند زیرا به مرتبه ای از یقین رسیده اند که خیرات نهفته در حوادث را که عامل تربیت روح ایشان برای کسب آمادگی جهت قرار گرفتن در جایگاه قرب الهی باشد را درک کرده لذا نظارت دائمی پروردگار و اداره شدن امور به دست او را پذیرفته اند.
۲- دوستان خدا توفیق درک حکمت برایشان حاصل شده و نتایج برهم کنش های عوامل دنیوی ، برای  تحقق تحولات مفید در زندگی بشریت را پیشاپیش مشاهده نموده اند و بر سختیهای لازمه ی این تحولات صبورانه و شاکرانه لحظات عمر را سپری می نمایند.

اعمال اینان به طور دائم ذکر بوده و اجرای فرمان خداوند را وظیفه ای لذت بخش می دانند و همراهی آنرا رسالت خود می انگارند زیرا نهایتا به مشاهده ی نتایجی زیبا که تجلی جمال خدا در کمال مخلوق باشد ختم خواهد شد. لذا ایشان لحظه ای از مناجات با خدا غفلت نورزیده و شوق ارتباط را با پروردگار خویش را از او درخواست می نمایند.

موفق باشید. پورهادی