بنام حضرت دوست

مناجات محبان (دوستداران)-۱

إِلٰهىٖ مَنْ ذَا الَّذِى ذٰاقَ حَلاوَةَ مَحَبَّتِكَ فَرامَ مِنْكَ بَدَلاً؟ وَمَنْ ذَاالَّذِى أَنِسَ بِقُرْبِكَ فَابْتَغَىٰ عَنْكَ حِوَلاً.
معبودم، کیست آن‌که شیرینی محبّتت را چشید پس به‌جای تو دیگری را برگزید؟ و کیست آن‌که با مقام قرب تو انس یافت پس مایل به روی برتافتن از تو شد.

امام زین العابدین (ع)

شرح :

در موارد زیادی مشاهده می شود که افراد برای تنوع در برنامه زندگی به عبادات تمایلی نداشته و به تفریحاتی می پردازند که نه تنها لذت آنچنانی ندارد بلکه ممکن است مضراتی نیز به دنبال داشته باشد.

از نظر امام سجاد (ع) علت این نوع انتخاب ها عدم درک لذت مناجات با خداست زیرا تاثیرات آنرا بر روح خود احساس نکرده و نتایج آنرا که مقام قرب الهی باشد نشناخته اند و هنوز نمی دانند حقیقت لذت از جنس مادی نبوده بلکه حالتی معنوی است که از جانب خداوند به جان او القا شده و روح احساس نشاط می کند.
این القاء معنوی در اثر اتصال روح شخص با خدا صورت می گیرد در نتیجه قوای فطری که نیاز ذاتی به تغذیه از منبع معنوی دارند به مطلوب خود رسیده و درک لذت حاصل می گردد.

این افراد که جانشان با خدا انس گرفته نه در خلوت  و نه در جمع مردم هیچگاه احساس تنهایی و بی کسی نکرده بلکه روح ایشان در اثر ارتباط با خدا دارای جاذبه معنوی بوده و مردم نیز نسبت به آنها احساس مجبت می کنند لذا در تمام اجتماعات بشری حضوری موفق دارند.

موفق باشید. پورهادی